Red Bull | Όπως έστρωσαν να κοιμηθούν;

[vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]Δεν γνωρίζουμε την προέλευση του γνωμικού που θέλει τον νικητή να πρέπει, σώνει και καλά, να ξέρει να χάνει, όμως το επικαλούνται πολύ συχνά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Σίγουρα θα έχουν κάποιο λόγο, και παρόλο που το “Δείξε μου κάποιον που ξέρει να χάνει και θα σου δείξω έναν πραγματικά χαμένο” μάλλον ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα του πρωταθλητισμού, κανείς, μα κανείς όμως, δεν συμπαθεί τους sore losers.

Συγχωρήστε μας το αγγλικό, αλλά νομίζουμε ότι δεν υπάρχει ελληνική λέξη που να περιγράφει με αντίστοιχο τρόπο αυτόν που δεν ξέρει να χάνει. Που αντιδρά άσκημα στην ήττα, που ψάχνει δικαιολογίες παντού, που κατηγορεί τους πάντες χωρίς ίχνος αυτοκριτικής.

Αυτό ακριβώς κάνει και η Red Bull. Για την ακρίβεια, αυτό έκανε ανέκαθεν: μια αναζήτηση στο site μας ή στο web θα σας θυμίσει ότι ακόμα και την περίοδο της απόλυτης επικράτησης, η παραμικρή ήττα, το κάθε στραβοπάτημα, οποιοδήποτε αποτέλεσμα δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες των “Ταύρων”, προκαλούσε μικρές ή μεγάλες εντάσεις, που συνήθως έβρισκαν τη Renault στημένη στη γωνία.

Αυτή η έντονη ξινίλα είχε βρει τον τέλειο εκφραστή της στο πρόσωπο του dr Helmut Marko, αλλά και του Sebastian Vettel μέχρι το 2014, που ενώ έχει μια αξιοθαύμαστη ικανότητα να δείχνει χαλαρός, ψύχραιμος, συγκροτημένος και φιλοσοφημένος όταν όλα του πάνε τέλεια, όπως φέτος καλή ώρα, στην πράξη έχει αποδείξει ότι είναι από τους πιο κακότροπους ηττημένους στη σύγχρονη ιστορία του σπορ.

Τι κι αν το 2010 ή, κυρίως, το 2011, η Red Bull σάρωνε τα πάντα; Ο κινητήρας της Renault ήταν αδύναμος για τα γούστα της, ειδικά συγκρινόμενος με εκείνον της Mercedes, και τα παράπονα της Αυστριακής ομάδας διατυπώνονταν δημόσια με κάθε ευκαιρία. Τα πλεονεκτήματα που αποδεδειγμένα προσέφεραν οι Γάλλοι, σε σχέση με τον ανταγωνισμό, περνούσαν στα ψιλά γράμματα, και η Renault έβλεπε τη συνεισφορά της στα 8 πρωταθλήματα που κερδήθηκαν ανάμεσα στο 2010 και το 2013 να εξαργυρώνεται σχεδόν αποκλειστικά μέσα από τις δικές της διαφημιστικές καταχωρήσεις.

Φυσικά οι Newey, Marko, Horner, Vettel έπαιρναν όλα τα εύσημα, ενώ η ομάδα τους συνέχιζε να απολαμβάνει μια εξαιρετικά προνομιακή αντιμετώπιση από τους Γάλλους, που ήταν δεδομένο ότι δεν θα έβρισκαν αλλού. Ταυτόχρονα ο όμιλος Renault είχε και σημαντική συνεισφορά στον ετήσιο προϋπολογισμό της Red Bull, αφού αποτελούσε τον κεντρικό χορηγό της ομάδας μέσω της Infiniti.[/vc_column_text][vc_row_inner css=”.vc_custom_1444761606009{margin-top: 10px !important;margin-bottom: 20px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 10px !important;padding-bottom: 10px !important;border-top-style: dashed !important;border-bottom-style: dashed !important;}”][vc_column_inner width=”3/4″ css=”.vc_custom_1428145715601{margin-top: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;}”][vc_single_image style=”vc_box_rounded” border_color=”grey” img_link_target=”_self” img_size=”full” image=”5612″][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/4″ css=”.vc_custom_1428145724457{margin-top: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;}”][vc_column_text]

[/vc_column_text][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_column_text]

Τζίφος

Βέβαια, όσο οι νίκες και τα πρωταθλήματα συνέχιζαν να έρχονται, τα πράγματα κυλούσαν σχετικά ήρεμα, παρόλο που παρασκηνιακά η RB είχε προσπαθήσει ήδη από τα τέλη του 2010 να υπογράψει με τη Mercedes. Η McLaren έθεσε βέτο, σύμφωνα τουλάχιστον με τις φήμες που διαδίδονταν τότε, και η συμφωνία μπλόκαρε. Η Red Bull υποχρεώθηκε έτσι να ανανεώσει με τη Renault, συνεχίζοντας την κατά τα άλλα καθόλα επιτυχημένη συνεργασία για ακόμη τρεις σεζόν.

Η εισαγωγή όμως των νέων μονάδων ισχύος το 2014, που συνδυάζουν έναν 1.6 turbo κινητήρα με δύο μονάδες ανάκτησης ενέργειας, αποδείχθηκε καταστροφική, δίνοντας το σήμα για τα φετινά παρατράγουδα.

Η ειρωνεία είναι πως, τόσο η Renault, όσο και η Red Bull, είχαν αγωνιστεί με νύχια και με δόντια για την αλλαγή των κανονισμών που αφορούσαν τους κινητήρες, πιστεύοντας ότι θα έδινε τη δυνατότητα στους Γάλλους να φτάσουν την απόδοση των Γερμανών. Η ίδια η Renault μάλιστα είχε εκβιάσει ανοιχτά, απειλώντας με αποχώρηση από το άθλημα, όταν αποφασίστηκε η αναβολή της εισαγωγής των συνόλων, που επιπλέον από τετρακύλινδρα θα γίνονταν V6.

Οι PU της Renault εμφανίστηκαν στις χειμερινές δοκιμές του 2014 και δεν χρειάστηκαν παρά λίγα μέτρα για να καταλάβουμε όλοι το μέγεθος του φιάσκου. Δεν ήταν μόνο η έλλειψη ισχύος, αλλά και η αξιοπιστία-ανέκδοτο. Ο Vettel αποχωρούσε με στιλάκι “αν δουλέψει πάρτε με τηλέφωνο”, ο Newey είχε κάνει το καλοσχεδιασμένο bodywork σουρωτήρι, προσπαθώντας να περιορίσει τις φωτιές από την υπερθέρμανση, ενώ, δυο χρόνια μετά, τα προβλήματα δεν έχουν ξεπεραστεί.

Παρά την αναμφίβολη πρόοδο, η Mercedes και (από φέτος) η Ferrari, αγωνίζονται με μακράν ανώτερους συνδυασμούς κινητήρα-μονοθεσίου, μονοπωλώντας νίκες και βάθρα. Οι λιγοστές επιτυχίες των Red Bull – Renault προέκυψαν από ένα συνδυασμό τύχης, σωστού timing και αγώνων που ευνοούσαν τα χαρακτηριστικά τους, όμως σε καμία περίπτωση δεν έδειξαν προοπτική για επιστροφή στις παλιές δόξες.[/vc_column_text][vc_row_inner css=”.vc_custom_1444761622330{margin-top: 10px !important;margin-bottom: 20px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 10px !important;padding-bottom: 10px !important;border-top-style: dashed !important;border-bottom-style: dashed !important;}”][vc_column_inner width=”3/4″ css=”.vc_custom_1428145715601{margin-top: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;}”][vc_single_image style=”vc_box_rounded” border_color=”grey” img_link_target=”_self” img_size=”full” image=”16449″][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/4″ css=”.vc_custom_1428145724457{margin-top: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;}”][vc_column_text]

[/vc_column_text][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_column_text]

Το πρόβλημα της Renault

Κάπου εκεί ξεκινάει και το βασικό πρόβλημα της Renault. Όσα ωραία λόγια και να γραφτούν για το ρόλο που έπαιξε στην ανάδειξη της Red Bull ως υπερδύναμης για μια τετραετία, παραμένει γεγονός ότι, όχι απλά ξεπεράστηκε από τις εξελίξεις που σε μεγάλο βαθμό η ίδια προκάλεσε, αλλά κάθε άλλο παρά έδειξε ικανή να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση.

Πάρτε για παράδειγμα τη Ferrari: Για μία ακόμη χρονιά θα χάσει με άνεση ένα πρωτάθλημα. Έχει να κερδίσει τίτλο από το μακρινό 2008, παρόλα αυτά, δύσκολα θα της καταλογίσει κανείς το οτιδήποτε, εκτός αν λέγεται Fernando Alonso.

Η ομάδα αντέδρασε στην περσινή αποτυχία. Προχώρησε σε μια εκτεταμένη αναδιάρθρωση σε τεχνικό και διοικητικό επίπεδο, εντόπισε τα λάθη στον κινητήρα του 2014 και επανήλθε με μια μονάδα ισχύος που πλησιάζει πλέον σε απόδοση εκείνη της Mercedes. Έτσι η Scuderia όχι απλά βρίσκεται εμφανώς σε τροχιά ανόδου, αλλά ξεπέρασε και όποιες προσδοκίες μπορεί να είχαμε από αυτή – απόδειξη το συνεχώς χαμογελαστό πρόσωπο του Seb.[/vc_column_text][vc_row_inner css=”.vc_custom_1444761622330{margin-top: 10px !important;margin-bottom: 20px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 10px !important;padding-bottom: 10px !important;border-top-style: dashed !important;border-bottom-style: dashed !important;}”][vc_column_inner width=”3/4″ css=”.vc_custom_1428145715601{margin-top: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;}”][vc_single_image style=”vc_box_rounded” border_color=”grey” img_link_target=”_self” img_size=”full” image=”2197″][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/4″ css=”.vc_custom_1428145724457{margin-top: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;}”][vc_column_text]

[/vc_column_text][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_column_text]Σε πλήρη αντιδιαστολή, η Renault συνέχισε να εφοδιάζει τις ομάδες που της έχουν απομείνει με αδύναμους κινητήρες, των οποίων η λειτουργία δεν επαναπροσδιορίζει σε καμία περίπτωση τον όρο “αξιοπιστία”. Και ενώ, πληγωμένη από την αχαριστία της Red Bull, πρόλαβε να αποφασίσει ότι αυτό που της λείπει πραγματικά αυτή τη στιγμή είναι μια εργοστασιακή ομάδα για να επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, οι προσπάθειες για εξέλιξη του υπάρχοντος συνόλου αγνοούνται.

Παρόλο που οι Ricciardo και Kvyat έχουν ήδη σχεδόν εξαντλήσει τους διαθέσιμους κινητήρες τους, τα tokens εξέλιξης παραμένουν ανέγγιχτα και η πρώτη φετινή αναβάθμιση θα εμφανιστεί κατά πάσα πιθανότητα στο Austin. Θα χρειαστεί να δούμε κάποια πολύ εντυπωσιακή πρόοδο για να δικαιολογηθεί η αναμονή…

Η θέση της εταιρείας γίνεται ακόμα χειρότερη από το γεγονός ότι αρνήθηκε οποιαδήποτε συμβολή των Αυστριακών στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εδώ και δυο χρόνια. Σε αντίθεση με ότι θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, η Red Bull δεν περιορίστηκε στο δημόσιο ξεφώνισμα του “εταίρου” της, αλλά προσπάθησε να γίνει ενεργό μέρος της λύσης ενός προβλήματος που πάνω απ’ όλα έπληττε την ίδια. Αυτό είναι κάτι που πρέπει επιτέλους να της πιστωθεί.

Δεν είναι τυχαίες ούτε οι φήμες για την εμπλοκή του Mario Illien, που πρωτοεμφανίστηκαν πριν από σχεδόν ένα χρόνο, με τη Renault να επιχειρεί στην πορεία να τις υποβιβάσει, ούτε το ξέσπασμα του Adrian Newey τον περασμένο Μάρτιο, σχετικά με την πλήρη άρνηση των Γάλλων να δεχτούν τη βοήθεια που τους προσφερόταν. Οι διαρροές τότε μιλούσαν ουσιαστικά για μια παράλληλη εξέλιξη του V6 από τους μηχανικούς της ομάδας στο Milton Keynes, που δεν ήταν διατεθειμένοι να παρακολουθούν τη Renault να μένει στάσιμη. Ήταν ακριβώς τότε που είχαμε από τις σελίδες του F1 GRIP αναφερθεί ξεκάθαρα σε “προαναγγελθέν διαζύγιο”, γιατί όταν σε μια σχέση, ανεξαρτήτως είδους, δεν υπάρχει κοινή στρατηγική και κοινός στόχος, δεν υπάρχει ούτε μέλλον.[/vc_column_text][vc_column_text]

Η γκάφα της Red Bull

Είναι άλλο πράγμα όμως το να συνειδητοποιείς πώς δεν υπάρχει μέλλον σε μια σχέση, και να το συζητάς με τους άμεσα ενδιαφερόμενους πίσω από κλειστές πόρτες, και τελείως διαφορετικό το να βγαίνεις και να το φωνάζεις δημοσίως.

Η Red Bull εδώ και μήνες ήταν τόσο απασχολημένη με το να μας ενημερώνει για το πόσο διακαώς επιθυμούσε να απεμπλακεί από το συμβόλαιό της με τη Renault, που είχε ξεχάσει το βασικότερο όλων: δεν υπήρχε σχέδιο Β.

Η Mercedes αρνήθηκε να της προσφέρει τους κινητήρες της, γιατί δεν έχει λόγο να το κάνει, το μακροχρόνιο φλερτ με τη VW, που ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσε να παρέχει μονάδα ισχύος άμεσα, χάθηκε μέσα στα σύννεφα των ρύπων των TDI, και η Ferrari που το έπαιζε large, τελικά αποδείχθηκε ότι δεν έχει καμία διάθεση να μοιράζεται τον κινητήρα του 2016 με έναν τόσο δυνατό αντίπαλο. Τώρα οι Ταύροι είναι στα πρόθυρα του να γυρίσουν γονυπετείς στη Renault, εκλιπαρώντας για συγχώρεση και τον μη τερματισμό του συμβολαίου τους, που τυπικά πάντως πρέπει να ισχύει ακόμα.

Μακάρι όμως η λύση στο πρόβλημα να ήταν τόσο απλή. Η ίδια η παραμονή των Γάλλων στη Formula 1 δεν θεωρείται δεδομένη. Αν η επιστολή πρόθεσης εξαγοράς της Lotus που υπεγράφη πρόσφατα, δεν οδηγήσει σε τελική συμφωνία, ίσως να μην υπάρχει πια Renault στο άθλημα από του χρόνου, παρόλο που ο Ecclestone φάνηκε να υποκύπτει στις απαιτήσεις για μεγάλα bonus, λόγω ιστορικής συνεισφοράς.

Ακόμα όμως και αν η Renault παραμείνει στο σπορ, γιατί να δεχθεί να εφοδιάζει και πάλι με κινητήρες τη Red Bull; Επειδή θα το απαιτήσει ο Ecclestone; Ενδεχομένως. Με τι προϋποθέσεις θα το κάνει; Έχοντας πλέον την επίσημη ομάδα της να διαχειριστεί, είναι απίθανο να συνεχίσει να βάζει σε προτεραιότητα το Milton Keynes. Με ποιον τρόπο μια τέτοια συμφωνία θα ήταν πιο επωφελής από τον συμβιβασμό με ένα περσινό PU της Ferrari;[/vc_column_text][vc_column_text]

Θα φύγουμε, θα πάμε αλλού…

Η Red Bull τα γνωρίζει όλα αυτά, και έχει καταφύγει στην προσφιλή της τακτική: απειλεί ότι θα αποχωρήσει. Όμως θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική, γιατί έρχεται κάποτε και η στιγμή που οι απειλές κουράζουν, και κανείς πλέον δεν έχει τη διάθεση να ασχοληθεί με αυτές σοβαρά.

Ήδη για παράδειγμα ο Toto Wolff, σε πρόσφατες δηλώσεις του, αφού φρόντισε να εκφράσει το πόσο δυσάρεστο θα ήταν για το σπορ να χάσει μια τόσο σπουδαία ομάδα, κατέληξε ότι “η F1 θα επιβιώσει”. Κοινώς, είτε μείνουν, είτε φύγουν, η ζωή συνεχίζεται. Στο πολύ πρόσφατο παρελθόν ζήσαμε την ταυτόχρονη αποχώρηση των Honda, Toyota και BMW, που αναμφίβολα δημιούργησε σοκ στα paddocks και στους fans. Έξι χρόνια μετά όμως μπορούμε να πούμε με σχετική ευκολία ότι η Formula 1 ξεπέρασε την απώλεια εύκολα.

Στο μεταξύ ο Bernie Ecclestone έχει φροντίσει να δεσει στο άρμα του τις μεγάλες ομάδες έως το 2020. Ενδεχόμενη αποχώρηση της Red Bull από την F1 θα κοστίσει στην εταιρεία μισό εκατομμύριο δολάρια, και είναι λογικό να απορεί κανείς για ποιο λόγο οι Horner και Marko δεν θα μπορούσαν να συμβιβαστούν με έναν κάπως υποδεέστερο κινητήρα, που θα τους επέτρεπε να συνεχίσουν να αγωνίζονται, ενώ τα αναψυκτικά της μητρικής εταιρείας θα συνέχιζαν να απολαμβάνουν την απίστευτα μεγάλη προβολή που προσφέρει η Formula 1.

Μια προβολή μάλιστα που, ουσιαστικά, πληρώνεται πλέον σχεδόν από μόνη της. Οι συμφωνίες με τη FOM εξασφαλίζουν μια σταθερή ροή εισοδημάτων, ενώ δεκάδες επιχειρήσεις διαφημίζονται με το αζημίωτο πάνω στα τέσσερα μονοθέσια της εταιρείας, συμπληρώνοντας έτσι ένα σημαντικό ποσοστό του μεγάλου προϋπολογισμού της ομάδας.[/vc_column_text][vc_row_inner css=”.vc_custom_1444761622330{margin-top: 10px !important;margin-bottom: 20px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 10px !important;padding-bottom: 10px !important;border-top-style: dashed !important;border-bottom-style: dashed !important;}”][vc_column_inner width=”3/4″ css=”.vc_custom_1428145715601{margin-top: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;}”][vc_single_image style=”vc_box_rounded” border_color=”grey” img_link_target=”_self” img_size=”full” image=”5521″][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/4″ css=”.vc_custom_1428145724457{margin-top: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;}”][vc_column_text]

[/vc_column_text][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_column_text]

Τα ψέματα τελειώνουν

Κι ενώ θα περίμενε κανείς ότι η Red Bull θα είχε έως τώρα συνειδητοποιήσει σε τι θέση την έφεραν τα λάθη της, και ότι θα προσπαθούσε πλέον να εξετάσει με μεγαλύτερο ρεαλισμό τις επιλογές της, συνεχίζει να κατηγορεί όλους τους άλλους. Κανείς δεν δείχνει να ασχολείται πλέον – ήταν πολύ χαρακτηριστική η αίσθηση που μεταφερόταν από τα paddocks στους τελευταίους αγώνες και συνοψιζόταν από τη φράση “όπως έστρωσαν ας κοιμηθούν”.

Η αδιαφορία του κοινού μπροστά στο ενδεχόμενο οι Red Bull και Toro Rosso να απουσιάζουν από το grid του χρόνου, είναι απόλυτα ενδεικτική του τι έχουν καταφέρει τα στελέχη του ομίλου με τη συμπεριφορά τους.

Τα ψέματα τελειώνουν σύντομα όμως. Το πρωτάθλημα πλησιάζει στο τέλος του και τα περιθώρια στενεύουν. Ο Newey, που συνεχίζει να κατηγορεί τους ανταγωνιστές του ότι δεν τον βοηθάνε να τους νικήσει, θα πρέπει σύντομα να οριστικοποιήσει τη σχεδίαση ενός μονοθεσίου, και ο μόνος τρόπος να το κάνει αυτό, είναι να γνωρίζει ποια μονάδα ισχύος θα πρέπει να στριμώξει στην πλάτη του.

Δεν αμφισβητεί κανείς το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει η εταιρεία την παρουσία της στην Formula 1, δεδομένων των μεγάλων επενδύσεων που έχει κάνει και των σπουδαίων επιτυχιών που έχει σημειώσει. Θα πρέπει όμως κάπου εδώ να αποδείξει ότι της αξίζει ο σεβασμός με τον οποίον αντιμετωπίζεται για παράδειγμα η Williams, ή η McLaren, από σύσσωμο το κοινό του αθλήματος.

Η αναφορά στα δύο αυτά ιστορικά ονόματα δεν είναι καθόλου τυχαία. Από το ζενίθ στο ναδίρ και ξανά στην κορυφή, με μεγάλα διαστήματα αγωνιστικής παρακμής, αλλά τη φλόγα για επιστροφή στις διακρίσεις να μένει άσβεστη, ομάδες σαν και αυτές είναι που εξασφαλίζουν ότι η ιστορία της Formula 1 συνεχίζεται.

Και κάτι ακόμα, αντί για επίλογο: “Η Red Bull δεν είναι εδώ απλά για να συμπληρώνονται οι αριθμοί” δήλωσε ο Newey πρόσφατα, καταφέρνοντας με λίγες μόνο λέξεις να προσβάλει ομάδες όπως η Sauber ή η Force India, που χρόνο με το χρόνο, με ελάχιστους συγκριτικά πόρους, καταφέρνουν είναι στο grid, όχι απλά για να γεμίζουν τα κενά, αλλά για να αγωνίζονται και ενίοτε να “ρεζιλεύουν” ομάδες με πολλαπλάσιους προϋπολογισμούς. Όπως τη Red Bull.[/vc_column_text][vc_column_text]

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]