Ο ορισμός του “κινούμενου αεροδυναμικού βοηθήματος” στην Formula1 έχει προκαλέσει μεγάλη σύγχυση και ατελείωτες διαμάχες. Η Red Bull, πάντα υπό την έμπνευση του Adrian Newey, κινείται πάλι στα όρια του “πνεύματος” των κανονισμών και προκαλεί όργιο φημών σχετικά με τη διαχείριση του ύψους του πατώματος από το έδαφος.
Καθώς δοκιμαστικά και αγώνας έχουν πλέον πολύ διαφορετικές ανάγκες στησίματος μονοθεσίου λόγω φορτίου καυσίμου, η Red Bull σκέφτηκε να μεταβάλλει ένα πολύ βασικό του συστατικό: το ride height, δηλαδή το ύψος του πατώματος του αυτοκινήτου από το έδαφος. Το ύψος του σασσί παίζει τεράστιο ρόλο στη συμπεριφορά του αυτοκινήτου καθώς επηρεάζει άμεσα το κέντρο βάρους (και άρα τη σχέση του με το κέντρο αεροδυναμικών πιέσεων) αλλά και τη ροή του αέρα κάτω από αυτό, από την πρώτη επαφή στην εμπρός αεροτομή και την καρίνα μέχρι να καταλήξει στον πίσω διαχύτη.
Κανονικά αυτή η ρύθμιση έχει περιορισμένο εύρος δυνατών μεταβολών. Τα δοκιμαστικά σήμερα γίνονται με σχεδόν άδεια ρεζερβουάρ και τα μονοθέσια σχεδόν απαράλλαχτα καλούνται να αγωνιστούν και την επόμενη ημέρα με 160+ λίτρα καυσίμου. Συνεπώς το βάρος που σηκώνουν οι αναρτήσεις έχει μεγάλη διαφορά και το τελικό ύψος του μονοθεσίου από το έδαφος μεταβάλλεται από Σάββατο σε Κυριακή όταν η ρύθμιση ύψους πατώματος και σκληρότητας αναρτήσεων παραμένει ίδια.
Καθώς μια αλλαγή στις αναρτήσεις τις ίδιες θα προκαλούσε τεράστιες αλλαγές στην αίσθηση του μονοθεσίου, η Red Bull ανέπτυξε ένα διπλό μηχανισμό που μπορεί να εξυπηρετεί δοκιμαστικά και αγώνα. Στα δοκιμαστικά το αυτοκίνητο τρέχει “χαμηλότερα” και αμέσως μετά την 3η περίοδο απελευθερώνεται ο δεύτερος μηχανισμός ώστε το όχημα να “υποδεχτεί” τα καύσιμα αγώνα και, ελέω βάρους, να ξαναπέσει σχεδόν στα ίδια επίπεδα με τα δοκιμαστικά.
Καθώς ο μηχανισμός δε φαίνεται (προς το παρόν) να είναι ελεγχόμενος από τον οδηγό κατά τη διάρκεια μιας περιόδου δοκιμαστικών ή αγώνα, ο μηχανισμός δε μπορεί να θεωρηθεί άμεσα ως “κινούμενο αεροδυναμικό βοήθημα”. Άλλες ομάδες κινούνται επίσης προς ενσωμάτωσης παρόμοιου συστήματος, αν δεν το έχουν πράξει ήδη.
Πάντως, γεννάται το ερώτημα του κατά πόσο ένα τέτοιο σύστημα λειτουργεί σωστά καθ’όλη τη διάρκεια του αγώνα, αφού -χωρίς ανεφοδιασμούς- το βάρος του μονοθεσίου από την εκκίνηση ως τον τερματισμό έχει τεράστια διαφορά. Σηκώνεται το μονοθέσιο προς το τέλος του αγώνα? Ή με κάποιο τρόπο ενεργοποιείται και πάλι ο μηχανισμός δοκιμαστικών, οπότε εγείρεται μεγάλο θέμα “κινούμενου αεροδυναμικού βοηθήματος”? Μάλλον θα το δείξουν οι επιδόσεις και… οι καταγγελίες των ανταγωνιστών!
