Τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα την τελευταία δεκαετία έχουμε γίνει μάρτυρες μεγάλων τεχνολογικών αλλαγών και εξελίξεων στο χώρο της Formula 1, που όχι μόνο έχουν επηρεάσει αρκετά τα μονοθέσια, κηρύξει και την έναρξη μιας νέας πιο “pοlitically correct” εποχής.
Αυτή η εποχή, η εποχή της ασφάλειας, των συστημάτων ανάκτησης ενέργειας και του παγώματος της εξέλιξης των κινητήρων, δεν θα μπορούσε να αφήσει έξω από τη σφαίρα επιρροής της αυτό που ουσιαστικά είναι η ψυχή του σπορ, κάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με την όλη έννοια του Grand Prix Racing: Τις διαδρομές στις οποίες διεξάγονται οι αγώνες, με άλλα λόγια τις “πίστες”.
To αγωνιστικό καλεντάρι έχει υποστεί αρκετές τροποποιήσεις καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του σπορ, με νέα circuit να μπαίνουν σε αυτό και παλιότερα να καταργούνται σχεδόν κάθε χρόνο. Σήμερα εμείς θα ασχοληθούμε με κάποιες από τις κλασσικές διαδρομές, οι οποίες όμως έχουν υποστεί μεγάλες αλλαγές, όλες στο όνομα του εκσυγχρονισμού.
1. Nurburgring, Γερμανία
Όλοι γνωρίζουμε τη θρυλική Nordschleife, μια διαδρομή που βρίσκεται στο χωριό Nurburg, περίπου 70 χιλιόμετρα νότια της Κολωνίας.
Η κατασκευή της πίστας ολοκληρώθηκε το 1927. Η “Πράσινη Κόλαση” όπως χαρακτηρίζεται μέχρι και σήμερα, είχε μήκος 22.8 χιλιομέτρων και φιλοξένησε τα Grand Prix της Formula 1 μέχρι το 1983, με ελάχιστες αλλαγές από την αρχική της χάραξη. Όμως, καθώς οι απαιτήσεις της ασφάλειας όλο και αυξάνονταν, η Nordschleife κρίθηκε ακατάλληλη για τη φιλοξενία αγώνων Formula 1 και έτσι αυτή η διαδρομή αντικαταστάθηκε το 1984 από το “νέο” Nurburgring, το σιρκουί στο οποίο διεξάγονται οι αγώνες μέχρι και σήμερα.
Η κλασική διαδρομή είναι ανοιχτή για το κοινό και ο καθένας μπορεί να δοκιμάσει τη γενναιότητα του στις πολυάριθμες στροφές της πίστας ανεξάρτητα από το αυτοκίνητο που οδηγεί.
2. Monza, Ιταλία
Ο “Ναός της Ταχύτητας” βρίσκεται περίπου 35 χιλιόμετρα βόρεια του Μιλάνου και φιλοξενεί το Ιταλικό Grand Prix από την από την πρώτη χρονιά θέσπισης του σπορ μέχρι και σήμερα.
Όμως, η χάραξη της πίστας αν και είναι μία από της εντυπωσιακότερες που συναντάμε σήμερα στη Formula 1, δεν ήταν πάντα η ίδια. Η διαδρομή των 10 χιλιομέτρων με το οβάλ κομμάτι χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1955 και για τελευταία το 1961, τη χρονιά δηλαδή εκείνου του τραγικού ατυχήματος που κόστισε τις ζωές του Wolfgang von Trips και 15 θεατών. Αν και το ατύχημα αυτό δε συνέβη στο οβάλ κομμάτι, επιπλέον μέτρα ασφαλείας κρίθηκαν απαραίτητα και η χάραξη της διαδρομής που φιλοξενούσε τα Grand Prix άλλαξε, με το οβάλ να καταργείται.
Το κομμάτι αυτό της πίστας, αν και εγκαταλελειμμένο, υπάρχει μέχρι και σήμερα, αποτελώντας αξιοθέατο για τους επισκέπτες.
3. Hockenheimring, Γερμανία
Η πίστα του Hockenheim κατασκευάστηκε το 1932 και αρχικά χρησιμοποιούταν σαν πίστα δοκιμών για τα αυτοκίνητα της Mercedes.
Βρίσκεται κοντά στο χωριό Hockenheim και φιλοξένησε την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού για πρώτη φορά το 1970, αντικαθιστώντας εκείνη τη χρονιά το Nurburgring. Από το 1977 όμως, η διαδρομή αυτή, μονιμοποιήθηκε στο καλεντάρι της Formula 1.
Η αρχική χάραξη της πίστας συνδύαζε τεράστιες ευθείες που διέσχιζαν τα δάση με το κλειστό και τεχνικό κομμάτι του “Σταδίου”. Η χάραξη αυτή χρησιμοποιήθηκε για τελευταία φορά το 2001 και το 2002 το κομμάτι με τις μεγάλες ευθείες έδωσε τη θέση της σε μια πιο “συμβατική” διαδρομή, σχεδιασμένη δια χειρός Tilke.To κομμάτι του Σταδίου έμεινε απαράλλαχτο.
Η σύγκριση της παλιάς διαδρομής με την καινούρια φαίνεται στη φωτογραφία.
4. Spa-Francorchamps, Βέλγιο
Μέσα στα δάση των Αρδενών και κοντά στην πόλη Spa βρίσκεται ένα από τα πιο φημισμένα circuit στον κόσμο. Το Βελγικό Grand Prix βρίσκεται και αυτό στο καλεντάρι της Formula 1 από τη γένεση του Σπορ και είναι μια από τις πίστες που έχουν υποστεί ριζικές αλλαγές. Κατασκευάστηκε το 1920 και είχε τη μορφή τριγώνου, με τις τρεις κορυφές να είναι οι πόλεις Spa, Malmedy και Stavelot.
Για τη Formula 1 ,από το 1950 μέχρι και το 1970, χρησιμοποιήθηκε η διαδρομή των 14 χιλιομέτρων που φαίνεται στη φωτογραφία. Από το 1971 μέχρι το 1982 το Βελγικό Grand Prix εναλλάσσονταν μεταξύ των circuit Zolder και Nivelles. H παλιά διαδρομή των 14 χιλιομέτρων ήταν γνωστή για τα θανατηφόρα ατυχήματα τα οποία συνέβαιναν σε αυτήν και έτσι όταν η Formula 1 επέστρεψε στο Spa το 1982, το μεγάλο ανοιχτό κομμάτι αντικαταστάθηκε από ένα μικρότερου μήκους που περιείχε αρκετές στροφές, το οποίο παραμένει σχεδόν ίδιο μέχρι και σήμερα.
5. Silverstone, Μεγάλη Βρετανία
Όπως το Spa και η Monza, το Silverstone φιλοξενεί τα Grand Prix της Formula 1 από το 1950. Βρίσκεται στα περίχωρα του Northampton και προέρχεται από την αξιοποίηση ενός εγκαταλελειμμένου πολεμικού αεροδρομίου. Η τοποθεσία του circuit καθιστά το Βρετανικό Grand Prix έναν από τους πιο ανταγωνιστικούς αγώνες της χρονιάς, αφού βρίσκεται κοντά στα εργοστάσια των περισσότερων ομάδων.
Η χάραξη της πίστας έχει αλλάξει δυο φορές, με την πρώτη αλλαγή να γίνεται το 1990.Η αλλαγή αυτή μεταμόρφωσε την υπερ-γρήγορη διαδρομή η οποία ήταν τότε σε μια πιο συμβατική, η οποία χρησιμοποιήθηκε μέχρι και το 2009. Η αρχική διαδρομή (πριν την πρώτη της επανασχεδίαση) ήταν τόσο γρήγορη, που στις τελευταίες χρονιές που χρησιμοποιήθηκε οι οδηγοί “έπαιρναν” όλες τις στροφές της πίστας με 4η-5η σχέση στο κιβώτιο και πάνω!
Το 2010, η υπάρχουσα διαδρομή επανασχεδιάστηκε εκ νέου στα πλαίσια μιας μεγάλης ανακαίνισης των εγκαταστάσεων και προστέθηκε ένα νέο κομμάτι που ονομάστηκε “Arena”.
H μετάλλαξη της διαδρομής φαίνεται στις φωτογραφίες, με την πρώτη να είναι από το 1948:
6. Österreichring, Αυστρία
Σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία στο Spielberg της Αυστρίας βρίσκεται το Red Bull Ring, που φέτος θα φιλοξενήσει και πάλι τα μονοθέσια της Formula 1. Η συγκεκριμένη πίστα, στη σημερινή της μορφή, αποτέλεσε το «σπίτι» του Αυστριακού Grand Prix από το 1997 έως και το 2003.
Όμως το “A1 Ring”, όπως λεγόταν τότε, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια εκσυγχρονισμένη εκδοχή του θρυλικού Osterreichring, του circuit δηλαδή που φιλοξένησε τα Grand Prix της Formula 1 την περίοδο 1970-1987.
Το Osterreichring κατασκευάστηκε το 1969 και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1970, αντικαθιστώντας το ακατάλληλο πια circuit του Zeitweg, στο οποίο μέχρι τότε πραγματοποιούταν το Αυστριακό Grand Prix.Ήταν μια πολύ απαιτητική πίστα, που χαρακτηριζόταν από πολύ γρήγορες και μεγάλου μήκους στροφές, οι οποίες φόρτιζαν τους οδηγούς με γενναιόδωρο αριθμό δυνάμεων G.
O Niki Lauda είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως “το παλιό Osterreichring ήταν τόσο γρήγορο, που έπρεπε να συγκρατείς το κεφάλι σου για να μη χτυπάει ανεξέλεγκτα στο cockpit κατά τη διέλευση από τις στροφές”.
Στο μέσο της δεκαετίας του ’80, οι ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια του συγκεκριμένου circuit είχαν αρχίσει να αυξάνονται αρκετά, με αποτέλεσμα το 1987 να είναι η τελευταία χρονιά της θρυλικής αυτής πίστας.
Το 1997 όμως, το Αυστριακό Grand Prix επέστρεψε, στο ίδιο circuit, που τότε ονομάστηκε A1 Ring και η χάραξή του ελάχιστα θύμιζε αυτήν του 1987. Η αγωνιστική διαδρομή είχε τροποποιηθεί από τον Hermann Tilke και το μήκος της είχε μειωθεί σημαντικά, ενώ οι γρήγορες στροφές της αντικαταστάθηκαν από αντίστοιχες πιο αργές, των 90 μοιρών.
Παρακάτω φαίνεται η σύγκριση μεταξύ της χάραξης του 1987 και αυτής του 1997:
