Ο Nico Rosberg τελείωσε την φετινή σεζόν με τον καλύτερο τρόπο. Έξι συνεχόμενες pole positions, τρεις σπουδαίες νίκες και την ομάδα του να τον αποθεώνει.

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, ξεχάσαμε, σχεδόν, το σημαντικότερο απ’ όλα. Οι πιλότοι της Formula 1, τρέχουν με έναν βασικό στόχο, το πρωτάθλημα, που κατέκτησε ο Lewis Hamilton με χαρακτηριστική άνεση, τέσσερις αγώνες πριν τελειώσει η σεζόν.

Ο Lewis είχε επίσης κατακτήσει ήδη έντεκα poles μέχρι τη Monza, κλειδώνοντας από καιρό το σχετικό ετήσιο βραβείο, ενώ συνολικά τερμάτισε πρώτος σε τέσσερις αγώνες παραπάνω από τον teammate του (δέκα έναντι έξι). Η δε συνολική διαφορά στη βαθμολογία φτάνει τους 59 βαθμούς. Η νίκη του δηλαδή, απέναντι στον πιο σημαντικό του αντίπαλο, ήταν συντριπτική. Η αντίδραση του Rosberg όχι απλά άργησε, αλλά όταν τελικά ήρθε, δεν μπορούσε να προκαλέσει τίποτα, πέρα από εντυπώσεις. Γιατί λοιπόν ασχολούμαστε;

Μάλλον ο λόγος είναι ότι προσπαθούμε απεγνωσμένα να βρούμε ενδιαφέρον στο φετινό πρωτάθλημα. Θα ήταν αφελές να θεωρεί κανείς ότι αυτές οι τρεις καθυστερημένες νίκες θα ήταν αρκετές για να αμφισβητηθεί το εύρος της φετινής επικράτησης Hamilton. Ούτε θα μπορούσε κάποιος να φαντάζεται ότι δημιουργήθηκε κάποιο momentum, που θα διατηρηθεί με μαγικό τρόπο έως τον επόμενο Μάρτιο.

Είναι λοιπόν άνευ σημασίας τα αποτελέσματα των τελευταίων αγώνων; Σαφέστατα όχι, αλλά ο λόγος μας αφορά μόνο έμμεσα και έχει περισσότερο να κάνει με τις εσωτερικές ισορροπίες στη Mercedes.

Ο Rosberg είναι “εγκλωβισμένος” και για το 2016 σε μία ομάδα, με έναν teammate που τον έχει νικήσει τρεις συνεχόμενες χρονιές και μάλιστα με σχετική άνεση. Δεν θέλει και πολύ για να πειστείς ότι είσαι δεύτερος. Ποιον θα ωφελούσε όμως αν ο Nico έμπαινε σε mode ηττοπάθειας;

Μια προφανής απάντηση θα μπορούσε να είναι “τον Hamilton”. Θα ήταν όμως πραγματικά καλό για τον Lewis και τις επιδόσεις του, να τρέχει εναντίον ενός αντιπάλου που δεν θα τα δίνει όλα μέσα στην πίστα; Που δεν θα κυνηγάει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, επειδή έχει πειστεί ότι δεν μπορεί να το καταφέρει; Μάλλον όχι.

Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια λοιπόν: ο Hamilton πήρε τους τίτλους και τις νίκες που άξιζε, αλλά πάει για διακοπές έχοντας κάτι να τον βασανίζει, ενώ ο Nico βρήκε ένα λόγο να κρατήσει το κίνητρό του σε κορυφαίο επίπεδο και το κουράγιο να ξαναδοκιμάσει του χρόνου.

Κερδισμένη είναι και η Mercedes βέβαια, που το 2016 θα συνεχίσει, λογικά, να έχει το καλύτερο μονοθέσιο, αλλά ενδεχομένως θα έχει να αντιμετωπίσει μια πολύ πιο απειλητική Ferrari. Θα χρειάζεται συνεπώς και τους δύο πιλότους τους να αποδίδουν στο μέγιστο βαθμό.

Ίσως τελικά αν δεν είχε καταφέρει ο ίδιος ο Rosberg να “ξυπνήσει”, να έπρεπε να το είχε προκαλέσει η ομάδα του…