Όπως καταλαβαίνετε, μου ήταν πολύ δύσκολο να το πάρω απόφαση πως έπρεπε να φύγω από την Αυστραλία για να έρθω στο μίζερο Spa.
I mean… ΟΚ, ξέρω ότι αρέσει σ’όλο τον κόσμο, αλλά παίζει για μένα να είναι το τραγικότερο μέρος για τριήμερο. Η βροχή κι ο ήλιος πηγαινοέρχονται ανά 5λεπτο και μου είναι αδύνατο να πάρω μια απόφαση για το αν θα ‘μαι μέσα ή έξω. Ειλικρινά, πρέπει να πας εκεί για να πιστέψεις αυτό που γίνεται με τον καιρό.
Λίγο πριν έρθω Βέλγιο βρέθηκα με κάτι ξαδέρφια στην Ιταλία, στο ενδιάμεσο των πτήσεων. Ως γνωστόν, στη Ρώμη και το αεροδρόμιο του Fumicino κλασικά είναι ρίσκο να χαθούν οι βαλίτσες και πάντα βγαίνω λίγο έξω να σιγουρευτώ ότι θα ξαναμπούν στο σωστό αεροπλάνο. Λοιπόν… απ’ ό,τι μου είπαν, στο Maranello ο Fernando μιλάει με 5-6 ανθρώπους κοντινούς του και με τους υπόλοιπους η σχέση του περιορίζεται σε βρισίδια και χειρονομίες. Ο Bianchi, δε, λέει πως με βάση τις τελευταίες εμπειρίες που θυμάται η Marussia φαντάζει μερικές φορές πιο οδηγήσιμο πράμα από αυτό.
Καθόλου τυχαία, λοιπόν, την Παρασκευή στα κόκκινα τα box υπήρχε ένας ενθουσιασμός όταν ο Nando ήτανε 3ος. Χαμόγελα, κακό… περίμενα τον Nando να πέσει στις αγκαλιές τους, να πει ότι αναστήθηκε το άλογο, κάτι. Και πάει το παλιόπαιδο και τι κάνει… πιάνει το χαρτί με τους χρόνους, ένα μαρκαδόρο και τραβάει μια γραμμή στο όνομα του Kimi. Και μετά λέει «θέλω ένα μασάζ στα χέρια μου και το κινητό μου». Πιάνει τη συσκευή, λέει κάτι σαν «Καθίκι» και ξεκινάει φωνητική κλήση… «Έλα, Ron, τι γίνεται, καλά?». Δεν ξέρω ποιός ήταν αυτός ο Ron, αλλά μου έκανε εντύπωση που τον έχει στο κινητό σαν «Καθίκι» και μετά του μιλούσε μες τη γλύκα. Μια χαρούμενη ατμόσφαιρα σας λέω στη Ferrari…
Στην Caterham σε μια φάση είδα ένα περίεργο πηγαδάκι που μιλούσε για τον Lotterer πριν τον αγώνα. Όλοι έλεγαν «πάει υπερβολικά καλά…», αλλά δεν έβλεπα ενθουσιασμό βρε παιδί μου, προβληματισμό περισσότερο. Λίγο πιο μετά γύρισε στα pits το παλικάρι. Τι να πω, περίεργα πράγματα.
Τα βρισίδια στα γερμανικά που άκουσα στη Mercedes στον δεύτερο γύρο δεν λέγονται. Βασικά ξέρω γερμανικά, αλλά τόσες καινούριες λέξεις δεν έχω ξανα-ματα-ακούσει… Άκουσα μετά ότι οι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να μάθουν τι είπαν ο Lewis και ο Nico στον Toto και τον Paddy. Βασικά και τον Lauda, αλλά για κάποιο λόγο ο Nico τον γράφει στα τέτοια του και στις κάμερες κάνει πως δεν ξέρει ακριβώς τι ρόλο παίζει ο γερο Αυστριακός. Αφήστε τι σας λένε, εγώ θα σας πω πως πήγε το πράμα. Περιληπτικά κάπως έτσι, δηλαδή:
Lauda: Nico, τι μ*λακίες είναι αυτές;
Nico: Εσύ τι είσαι και μιλάς;
Toto: Nico, να μιλάς καλύτερα!!! Λοιπόν, όπως είπε κι ο Niki… Τι μ*λακίες είναι αυτές;;;
Nico: Ε, τι, μια ζωή φλώρος;
Lewis: Ρε ξανθόψειρα, νιώθεις καθόλου; Σ’έχω εντελώς ανίκανο να το’κανες επίτηδες… Έλα, πες, απλά δεν είχες ιδέα που πατάς, έτσι;
Nico: Αυτό ήταν για το Bahrain και την Ουγγαρία… Να ξέρεις, τέρμα οι καλοσύνες
Lewis: Τι καλοσύνες ρε μπούλη; Που στο Bahrain σε ξεφτίλισα και στην Ουγγαρία περίμενες ελεημοσύνη από μια ευθεία πίσω;
Nico: Ήμουν δίπλα σου, έπρεπε να κάνεις πίσω…
Lewis: Την άλλη φορά στείλε μου μήνυμα ρε από τον Eau Rouge ότι έρχεσαι να σου ανοίξω… Ρε τι ‘ν τούτος ρε.
Nico: Lewis, νομίζω ότι η συμπεριφορά σου δεν είναι η πρέπουσα. Εδώ έχουμε έρθει για να βρούμε μια λύση στο αδιέξοδο.
Lewis: Πες στον Αλβέρτο να με κάνει ντα…
Και πλησιάζει (με τα γυαλιά-παρμπριζ πάντα) και κολλάει τη μούρη του στον Nico και του λέει: «Χέστηκα για το πρωτάθλημα, μικρέ… την επόμενη θα σε ψάχνουν πίσω από τον φράχτη…»
Βασικά κάπου εκεί ο Lewis έφυγε και έψαξε να βρει τα μικρόφωνα πριν τον βρουν αυτά. Και μετά το ίδιο έκανε και ο Toto, γιατί έμαθε ότι ο Lewis τα ξέρασε όλα κι έπρεπε κάπως να τα μπαλώσει. Ξαφνικά η Ferrari που σας είπα πιο πριν έμοιαζε με νηπιαγωγείο.
Νομίζω ότι απ’όλα όσα είδα το τριήμερο, το πιο περίεργο ήταν όταν βρέθηκαν ο Lewis με τον Fernando. Χαμογέλασαν, έδωσαν τα χέρια, είπαν τι ωραία που περνούσαν μαζί και πόσο άδικα μπήκαν ανάμεσά τους οι λάθος άνθρωποι. Ο Lewis είπε στον Nando πως στη Mercedes έχουν τον Nico στα ωπα-ωπα, ο Nando είπε στον Lewis πως στη Ferrari είναι ένα χάος αδιόρθωτο και πριν αποχωριστούν ο Lewis είπε στον Nando κάτι σαν «στείλε μου την επαφή ΤΟΥ στο κινητό, άλλαξα σε blackberry και έχω χάσει τις παλιές…». Ποιά επαφή εννοούσε δεν ξέρω, αλλά μάλλον θα ΄ταν κανας κοινός τους φίλος.
Τελοσπάντων, αυτά απ’ το Βέλγιο, ελπίζω να περάσατε καλά, εγώ καθόλου. Αλλά τώρα με τη Monza ετοιμάζομαι για τρελό τριήμερο. Κλασικά θα περάσω κι απ’ τ’ αμπέλια του Trulli να κάνω κεφάλι. Τσίου.
