Κι από τα αμπέλια και τον παράδεισο της Ιταλίας… στη μιζέρια της Σιγκαπούρης. Εγώ εκείνες τις ώρες κανονικά παραδίδω τη βάρδια στα ξαδέρφια τα κουνούπια. Που στο κάτω κάτω εκεί στη Marina Bay με την υγρασία και τη ζέστη είναι η καλύτερή τους. Τελοσπάντων, έμεινα κι εγώ σε ευρωπαϊκή ώρα μαζί με τις ομάδες κι έκανα υπομονή να γυρίσω πίσω…
Στη Ferrari επικρατούσε μια περίεργη ηρεμία. Λίγες ομιλίες, καμία σχέση με το τσιριμπίμτσιριμπόμ ιταλικό πανηγύρι που επικρατεί κάθε φορά εκεί μέσα. Νομίζω το βασικότερο είναι ότι πλέον με τις αλλαγές στα διοικητικά δεν ξέρει ποιος να φωνάξει σε ποιόν. Ο Fernando πάντως δείχνει να έχει εγκαταλείψει τα όνειρα για τίτλους και ρεκόρ κι επικεντρώνεται σε αυτά που ρεαλιστικά μπορεί. Για παράδειγμα, ενώ πήγαινε μια χαρά στις ελεύθερες δοκιμές, το Σάββατο το απόγευμα επικεντρώθηκε στο να κατακτήσει για μια ακόμα φορά την 5η θέση. Είναι σίγουρος ότι αυτό το ρεκόρ, των 5ων θέσεων στην εκκίνηση, δεν το έχει σκεφτεί κανείς άλλος να το κυνηγήσει και τους πιάνει στον ύπνο όσο μπορεί. Γιατί όταν ο Seb πάει στη Ferrari θα αρχίσει να το ψάχνει και από τη McLaren -ή κάποια άλλη τελοσπάντων ομάδα που έχει ξανατρέξει- ο Nando μάλλον δύσκολα να κοντράρει.
Και κάπου εκεί που τελείωνε το qual παίζουν για τον pole οι Merc και τους βλέπεις όλους εκεί στην ομάδα με το μάτι γουρλωμένο… Μπλοκάρει πρώτη στροφή ο Lewis, σφίγγει τα δόντια ο Toto. Ανεβαίνει στο δεύτερο sector, σιωπή και αγωνία. Περνάει γραμμή ο Nico, παίρνει pole, αντίδραση καμία… Περνάει καπάκι ο Lewis και τσαααακ. Σφίγγει το άλλο το χέρι το καλό ο Toto πανηγυρίζοντας κάτω από την κονσόλα του pitwall, μην τον πιάσουν πάλι οι κάμερες κι έχουμε άλλα.
Την Κυριακή, βέβαια, πάλι γλέντια…
Toto: Ποιος τον ακούει τώρα τον ξανθόψειρα…
Niki: Και να το είχαμε σχεδιάσει, τόσο χειρουργείο δεν θα είχε κάτσει… Φανταστικό! Καλό θα του κάνει του βουτυρόπαιδου μωρέ, άσ’ τον να ιδρώσει και λίγο το κάθισμα…
Κάπως έτσι τα είπαν ο Wolff και ο Lauda και ντάξει, πήγαν λίγο να του πουν δυο κουβέντες του Nico, καθώς ο νέος κοιτούσε το υπερπέραν καταϊδρωμένος και χαμένος στο διάστημα. Είχε αλλάξει φάτσα τελείως… Θυμάστε κάτι παιχνιδάκια στα 80s που είχαν ένα κουμπάκι κι άλλαζε το λαστιχένιο πρόσωπό τους τελείως; Κάπως έτσι…
Ο ToroRoss-ίτες από την άλλη είχαν άλλα θέματα. Πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται σοβαρά μήπως με τον Vergne έκαναν χοντρή που τον στέλνουν σπίτι του, γιατί είναι σα να πίνει 5 Red Bull πριν τον αγώνα κάθε φορά. Κάθε φορά που βουτούσε για προσπέρασμα κοιτάζονταν με απορία.
Το πιο περίεργο πάντως στη Σιγκαπούρη ήταν όταν πέρασα μια βόλτα από τη Lotus, που γενικά γραμμένη την έχω, γιατί βαριέμαι να ακούω για οικονομικά, χαρτιά και βερεσέ. Μίζερη εντελώς κατά τ’άλλα. Δεν σταμάτησα καθόλου και περνώντας πήρε το αυτί μου με απόσταση λίγων λέξεων τα ονόματα Flavio και Fernando. Αυτό το Flavio κάτι μου θυμίζει, αλλά η μνήμη μου σαν μια απλή και ταλαίπωρη μύγα δεν με βοηθάει. Πάντως δεν πιστεύω ότι ο Nando θέλει να έχει σχέση με αυτούς εκεί. Αν και με τον Maldonado δίπλα του η συνεργασία που είχε με τον Piquet Jr θα μοιάζει απλά ερασιτεχνική… Απεριόριστες δυνατότητες.
Ο Lewis ήταν πολύ συγκινημένος πάντως, μέσα από τον ιδρώτα που είχε σκάσει το χρυσό μου διέκρινα και κανονικά δάκρυα. Όμως στις φωτογραφίες της ομάδας το μεγαλύτερο γέλιο είχε ο Nico, που προφανώς είχαν υποχρεώσει από την ομάδα να είναι εκεί στα πανηγύρια. Εκεί στην ακρούλα σε μια φάση τον-ε πιάνει ο Niki…
-Τι έγινε μικρέ, γιατί δε χαμογελάς; Βγάζουμε φωτογραφίες…
-Για πόσο θα με τιμωρείς ακόμα, πες μου…
-Δεν κάναμε τίποτα εμείς…
-Δεν σε πιστεύω… Στη Monza πήγα και βγήκα μόνος μου έξω, δεν σας έφτανε;
-Ας πρόσεχες. Εμείς δεν σου το ζητήσαμε. Άρπα τη τώρα. Δες τη θετική πλευρά… Ή μάλλον όχι… Δες τη θετική πλευρά που βλέπουμε εμείς: τώρα θα σε δούμε να τρέχεις και λίγο, άντε. Ξέρεις, ε; Στα S στη Suzuka τάπα! Νίντζα σε θέλω!
Και κάπως έτσι πήγε πίσω ο ξανθόψειρας και έκανε τα κλασικά βιντεάκια μετά τον αγώνα σαν κλαμένο γατί. Το χειρότερο δεν είναι ότι έπαθε κάτι το αμάξι του. Ούτε ότι δεν μπόρεσε να συνεχίσει στον αγώνα να ανακάμψει. Το χειρότερο είναι ότι όταν έγινε αυτό ο κόσμος δεν ένιωσε άσχημα γι’ αυτόν. Κι αυτό είναι κατόρθωμα όταν έχεις τον Lewis αντίπαλο! Τελευταία φορά που γινόταν αυτό ήταν όταν εγκατέλειπε ο Jacques ο Villeneuve τα χρόνια που πάλευε με τον Schumi…
Κάπως έτσι λοιπόν, πάει κι αυτή η αγγαρεία. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω στο μεταξύ γιατί δεν κάνουμε καπάκι τη Suzuka να μην πάμε μπρος-πίσω με τα αεροπλάνα. Νομίζω θα μείνω κάπου εδώ κοντά εγώ. Τα λέμε εκεί!
