O Martin Brundle έγραψε το νέο του blog στην ιστοσελίδα του Sky Sports μετά τον αγώνα του Καναδά και εξέφρασε την ενδιαφέρουσα άποψή του για την κατεύθυνση της Formula 1. O Βρετανός είχε τρέξει τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 στο πρωτάθλημα και έκανε σύγκριση εκείνης εποχή με αυτή που διανύουμε σήμερα:
Κάνοντας συζητήσεις με φίλους στο paddock μετά το Καναδικό GP βρήκαμε τον αγώνα βαρετό, όπως και οι φίλαθλοι. Οι καλύτερες στιγμές του αγώνα ήταν οι μάχες ρόδα με ρόδα που έδωσαν οι Felipe Massa και Sebastian Vettel ξεκινώντας από πολύ χαμηλά στο grid λόγω προβλημάτων αξιοπιστίας στις κατατακτήριες δοκιμές. Κατά τ’ άλλα, όταν οι πιλότοι δεν διαχειρίζονταν τα φρένα τους, έκαναν εξοικονόμηση σε καύσιμο και ελαστικά. Εξήγησα στους φίλους μου πως στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, όταν είχα την τύχη να αγωνίζομαι, κάναμε ό,τι έκαναν οι οδηγοί την Κυριακή στον Καναδά, και μάλιστα σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. Επιπλέον έπρεπε να διαχειριστούμε το συμπλέκτη, το κιβώτιο ταχυτήτων, το ημιαξόνιο, τις αναρτήσεις και πολλά ακόμα. Οπότε τι έχει αλλάξει στην αντίληψη των φιλάθλων, με πολλούς εξ’ αυτών να θεωρούν εκείνη την περίοδο την καλύτερη στην ιστορία της F1; Εκείνο τον καιρό δεν είχαμε πολλή, ή ακόμα και καθόλου, τηλεμετρία στα μονοθέσια. Δεν υπήρχαν δεδομένα τα οποία εξέταζαν οι ομάδες στο pitwall, το γκαράζ και το εργοστάσιο. Οι οδηγοί έκαναν όλη τη διαχείριση και ήλπιζαν για το καλύτερο δυνατό. Η αξιοπιστία ήταν κακή ακόμα και καθώς μπαίναμε στη δεκαετία του 2000, αλλά όλη αυτή η διαχείριση δεν μεταδιδόταν στους θεατές μέσω των team radios. Αυτή η διάσταση έχει αλλάξει την αντίληψη των θεατών για το τι συμβαίνει και είναι αρκετά σημαντική. Συχνά σκέφτομαι αυτό ακριβώς το πράγμα, αλλά ποτέ άλλοτε δεν με επηρέασε περισσότερο από το Καναδικό GP. Δυστυχώς δε βοηθηθήκαμε από κάποια βροχόπτωση ή έστω ένα Αυτοκίνητο Ασφαλείας. Κάποιος θα μπορούσε να πει πως οι οδηγοί δεν πίεσαν για να μην έχουν ατύχημα, αλλά είναι κάτι πολύ αυστηρό. Οι τελικές ταχύτητες των μονοθεσίων και η ενέργεια από το φρενάρισμα είναι τεράστιες. Μίλησα με φιλάθλους μετά τον αγώνα και ήταν πραγματικά ενθουσιασμένοι που βρέθηκαν σε έναν αγώνα, αλλά εμείς είμαστε απογοητευμένοι καθώς μέσω της τηλεόρασης ακούγαμε τα team radios των ομάδων. Την πιο πρόσφατη εποχή, τα μονοθέσια της F1 πάντα έχουν όσο το δυνατόν λιγότερο καύσιμο γίνεται. Έπειτα οι μηχανικοί πίεσαν τα όρια ακόμα περισσότερο βάζοντας λιγότερο καύσιμο από το απαιτούμενο, στηριζόμενοι στην εμφάνιση κάποιου αυτοκινήτου ασφαλείας και διάφορες τεχνικές οδήγησης ώστε να φτάσουν στον τερματισμό. Αρκετοί λένε “ας δώσουμε άλλα 10 κιλά καυσίμου στους οδηγούς για να λυθεί το ζήτημα”. Αλλά και πάλι, είναι γεγονός πως οι ομάδες σε αρκετούς αγώνες ξεκινούν με λιγότερα από 100 κιλά καυσίμου, αφού 10 επιπλέον θα τους κοστίσουν περίπου 20 δευτερόλεπτα στον αγώνα. Αλλά με όλη τη διαχείριση των ελαστικών –και συχνά των φρένων- φαίνεται πως όλες οι ομάδες περπατούν στο ίδιο μονοπάτι αφού δε θέλουν να κάνουν την παραμικρή θυσία σε τελική ταχύτητα ή βάρος, τοποθετώντας μεγαλύτερους αγωγούς ψύξης ή δίσκους στα φρένα. Ούτε αυτό έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Αλλά όλοι απαιτούμε περισσότερη δράση πλέον, υπάρχουν τόσες επιλογές στην τηλεόραση ή το διαδίκτυο για να διασκεδάσουμε. Τα πάντα έχουν αλλάξει και το ίδιο πρέπει να κάνει η F1. Το πρόβλημα είναι πως η διαδικασία για να γίνουν αλλαγές είναι περίπλοκη και σε αυτήν εμπλέκονται οι ομάδες που υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους. Πρέπει να γίνει κάτι βαρύγδουπο για να αλλάξουν τα πράγματα, όπως το να φύγει η Red Bull ή να πτωχεύσουν ομάδες. Δεν πρέπει να είναι έτσι για αυτούς που έχουν την εξουσία στα χέρια τους.
