O Jean-Eric Vergne είναι αναμφίβολα ένας ταλαντούχος πιλότος. Το απέδειξε και φέτος, όχι τόσο στα δοκιμαστικά, όπου νικήθηκε 12-7 από τον πολύ πιο άπειρο Kvyat, αλλά στους αγώνες, σε κάποιες πολύ όμορφες μάχες που μας χάρισε, δείχνοντας όχι μόνο πείσμα και αποφασιστικότητα αλλά και οδηγική κλάση. Ήταν φυσικό λοιπόν να αποκτήσει πολλούς “φίλους”, ανάμεσα στους οποίους είμαστε και εμείς.
Όλοι αυτοί οι φίλοι απογοητεύτηκαν από την απόφαση της Toro Rosso να αποδεσμεύσει το Γάλλο, και μια βόλτα στα δημοφιλή διαδικτυακά στέκια των οπαδών της F1 θα σας πείσει ότι το μέγεθος της απογοήτευσης είναι πολύ μεγάλο και ο τρόπος με τον οποίον αυτή εκφράζεται αρκετά ηχηρός.
Μήπως όμως, για μία ακόμη φορά, παρασυρόμαστε από (ενδεχομένως ανούσιους στην προκειμένη περίπτωση) συναισθηματισμούς, χωρίς να κάνουμε τον κόπο να δούμε τα πράγματα και από την απέναντι πλευρά;
Ποιος είναι ο ρόλος της Toro Rosso;
H STR είναι η “μικρή” ομάδα της Red Bull, με αποκλειστικό σκοπό ύπαρξης την ανάπτυξη και την αξιολόγηση των ταλέντων που ξεπηδούν από το πρόγραμμα εξέλιξης νέων οδηγών, ώστε να διαπιστωθεί αν μπορούν να αποτελέσουν άξιες επιλογές για τη “μεγάλη”.
Αυτός είναι και ο λόγος που η ίδια η Toro Rosso και ο επικεφαλής, Franz Tost, δεν έχουν την ευθύνη της επιλογής των πιλότων τους. Την τελική απόφαση τη λαμβάνει η RB.
Δηλαδή όποιος οδηγεί στην STR θα οδηγήσει μια μέρα και στη Red Bull;
Όχι. Πρώτα απ’ όλα για να κάνει κάποιος τη μετάβαση από τη μικρή ομάδα στη μεγάλη, θα πρέπει να υπάρχει εκεί ελεύθερη θέση και αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά.
Σημαίνει αυτό ότι η Toro Rosso θα κρατάει τους ίδιους πιλότους μέχρι να μπορέσει να τους “στείλει” στη μεγάλη αδελφή; Όχι βέβαια. Το σύστημα θα “μπούκωνε”, καθώς οι μικρότερες κατηγορίες τροφοδοτούν διαρκώς νέους οδηγούς.
Ο Jean-Eric ήταν από τους τυχερούς που κατά τη διάρκεια της τριετούς θητείας του στην STR, είχε δύο φορές την ευκαιρία να διεκδικήσει προαγωγή στη Red Bull. Στο τέλος του 2013, όταν έπρεπε να αντικατασταθεί ο Mark Webber, αλλά και πριν από λίγες εβδομάδες, όταν επισημοποιήθηκε η αποχώρηση του Sebastian Vettel. Δεν τα κατάφερε καμία από τις δύο.
Αντίθετα, άλλοι πιλότοι είδαν το όνειρο να τελειώνει, πριν καν καταφέρουν να φτάσουν σε σημείο να διεκδικούν κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα οι Αlguersuari και Buemi, που τους είχαν τάξει τη θέση του Webber για το 2012, και τελικά όχι μόνο ο Webber ανανέωσε, αλλά βρέθηκαν και οι δύο εκτός αγωνιστικού cockpit, τι να πουν δηλαδή;
Έπρεπε η Red Bull να είχε επιλέξει τον Vergne;
Τα “βέλη” των οπαδών κατευθύνονται κυρίως προς την Toro Rosso και τη μη διατήρηση του Vergne στο line-up, οπότε ίσως η απάντηση σε αυτή την ερώτηση να μην έχει και τόσο νόημα. Ας πούμε παρ’ όλα αυτά λίγα πραγματάκια εν τάχει:
Το 2013 ακόμα και ο ίδιος δεν το συζητάει πλέον. Ξέρει, λέει σε πρόσφατες δηλώσεις του, τι πήγε στραβά και επιλέχθηκε ο Ricciardo. Η διαφορά τους στη βαθμολογία μεγάλη, υπέρ του Αυστραλού, αν και στην πράξη το σημείο που υστερούσε ήταν οι κατατακτήριες. Στους αγώνες τα κατάφερνε πολύ καλά, σε σημείο που και η τότε επιλογή του Daniel δεν φαινόταν αυτονόητη.
Πρέπει να τονίσουμε και κάτι άλλο σημαντικό όμως εδώ. Αυτή ακριβώς η επιλογή, δικαιώθηκε τελικά πανηγυρικά. Ακόμα και αν κάποιος πέρυσι πίστευε ότι ο Vergne ήταν καλύτερος σε συνθήκες αγώνα, μετά τη φετινή συγκλονιστική παρουσία του Ricciardo θα τολμούσε να το πει;
Και ερχόμαστε στο 2014. Ο Kvyat εντυπωσίασε σε πολλές περιπτώσεις φέτος, ειδικά με το ρυθμό του στα qualifying sessions. Οι βαθμοί του ήταν πολύ λιγότεροι από του team-mate του, αλλά στην πράξη, στους αγώνες που τερμάτισαν και οι δύο, το σκορ ήταν μόλις 5-6 υπέρ του JEV. Τέλος, ο Daniil είναι κατά τέσσερα χρόνια νεώτερος του Vergne (που στην F1 είναι πολλά).
Η απόφαση για την επιλογή του σχεδόν δικαιολογείται, χωρίς καν να αναφέρουμε ότι κατάγεται από τη Ρωσία, μια “παρθένα” αγορά στην οποία ο Dietrich Mateschitz δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να διεισδύσει ακόμα περισσότερο, μιας και η κατανάλωση των ενεργειακών αναψυκτικών έχει τεράστια ανάπτυξη και προοπτικές στη χώρα.
Τελικά την απάντηση στην ερώτηση που θέσαμε πιο πάνω, θα την έχουμε του χρόνου. Το ιστορικό όμως της RB σε τέτοιες αποφάσεις, δείχνει ότι στην πράξη τελικά δικαιώνονται, όσο και αν ξενίζουν τη στιγμή που τις λαμβάνει.
Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τη μοναδική δυνατότητα που προσφέρει η Red Bull, μέσω του προγράμματος νέων οδηγών και της STR, σε πιλότους που μπορεί να μην έχουν καμία υποστήριξη ή χορηγία, όχι μόνο να δείξουν, αλλά και να αναπτύξουν απερίσπαστοι το ταλέντο τους.
Ο Jean-Eric είχε την ευκαιρία σε κάθε αγώνα τα τελευταία τρία χρόνια, να αποδείξει σε όλους, και όχι μόνο στα αφεντικά του, τι αξίζει και αν πρέπει να βρίσκεται στην F1 ή όχι. Παρόλο που κι εμείς πιστεύουμε ακράδαντα στις δυνατότητές του, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα που λέει ότι δεν γίνεται τελικά η Red Bull να είναι αιωνίως δεσμευμένη με έναν συγκεκριμένο πιλότο, αγνοώντας άλλες εξίσου ελκυστικές επιλογές που μπορεί να έχει στη διάθεσή της και καταστρέφοντας τη δική τους καριέρα πριν καν αρχίσει.
Ξέρετε, υπάρχει και το σημείο εκείνο όπου αρχίζουν οι ευθύνες και των άλλων ομάδων. Τι κάνουν εκείνες για να προωθήσουν νέα ταλέντα και να τους δώσουν ευκαιρίες; Και – στην προκειμένη περίπτωση – τι κάνουν για να επιτρέψουν σε έναν αποδεδειγμένα ικανότατο οδηγό να παραμείνει στο grid;
Και ένα μικρό σχόλιο για τον Sainz
Το βαρύ όνομα δεν φτάνει από μόνο του για να σε κάνει έναν από τους 18-20 πιλότους που έχουν το προνόμιο να οδηγούν στο πρωτάθλημα της Formula 1. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε πρώτοι σχολιάσει ότι ο βασικός χορηγός της STR είναι και ο κύριος σπόνσορας του Sainz Jr.
Παρακολουθούσαμε τον νεαρό Sainz στο GP3 πέρυσι και δεν εντυπωσιαστήκαμε καθόλου. Ίσως να μην είχαμε πολύ μεγάλο πρόβλημα με τη μετριότητά του, αν απλά έκανε γύρω-γύρω την πίστα, όμως η παρουσία του είχε επιπτώσεις και στους αγώνες άλλων. Την ίδια χρονιά ο team-mate του, που ήταν o Kvyat παρεμπιπτόντως, κέρδιζε το πρωτάθλημα με σχεδόν εκατό βαθμούς περισσότερους, και με τρεις νίκες (έναντι καμίας και δύο αποκλεισμών του Sainz).
Το παιδί κέρδισε φέτος την Formula Renault 3.5, που σημαίνει ότι κάτι έκανε καλά, κάνοντας και εμάς να ελπίζουμε ότι ίσως δεν θα είναι η Απογοήτευση της Χρονιάς 2015.
Ακόμα όμως και αν επαληθεύσει τις χειρότερες προβλέψεις μας, αυτό μάλλον δεν θα πρέπει να αποτελέσει εκ των υστέρων επιχείρημα κατά της απομάκρυνσης του Vergne.