Όπως έχουμε γράψει και σε παλιότερο Flashback, πολλές φορές στη Formula 1 το τελικό αποτέλεσμα ενός αγώνα αποτελεί το ήμισυ της ουσίας.
Η τελική κατάταξη, ανεξάρτητα από το αν με τον ψυχρό της ορθολογισμό είναι αυτή που κρίνει τις νίκες και κατά συνέπεια τα πρωταθλήματα, μπορεί πολλές φορές να κρύψει την αλήθεια.
Ένας τέτοιος αγώνας, του οποίου τα γεγονότα δε μπορούν να εξηγηθούν απλά κοιτώντας το τελικό αποτέλεσμα, είναι το Grand Prix της Ουγγαρίας το 1997.
Εκείνη τη χρονιά, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Damon Hill εξέπληξε το κοινό της Formula 1 με τη μετακίνησή του στην ομάδα του Tom Walkinshaw, την Arrows.
H Arrows ήταν μια ομάδα που συμμετείχε στο Πρωτάθλημα από το 1978, χωρίς να καταφέρει να διακριθεί. Μάλιστα, το 1996 (ως Footwork) είχε καταφέρει να σημειώσει μονάχα ένα βαθμό.
Το 1997 δεν έδειξε ότι θα είναι πολύ διαφορετικό για την καινούρια ομάδα του Damon. O αναξιόπιστος κινητήρας της Yamaha μοίραζε προβλήματα απλόχερα και στους δύο οδηγούς, ενώ μέχρι το Grand Prix της Ουγγαρίας η συγκομιδή της ομάδας ανερχόταν στον 1 βαθμό.
Επιπλέον, η Arrows ήταν μία εκ των τεσσάρων ομάδων που χρησιμοποιούσαν τα ελαστικά της νεοφερμένης στο Σπορ Bridgestone. H Ιαπωνική εταιρία, μην έχοντας στη διάθεσή της τη συνεργασία με καμία εκ των κορυφαίων ομάδων, αδυνατούσε να «πιάσει» την απόδοση της Goodyear.
Όμως, όταν οι συνθήκες ήταν με το μέρος τους, τα Bridgestone μπορούσαν να δώσουν άλλον «αέρα» στις μικρές ομάδες που τα χρησιμοποιούσαν.
Φτάνοντας στην Ουγγαρία, οι ομάδες προβληματίστηκαν έντονα από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Ο Hill επέλεξε να ρισκάρει και να στήσει το μονοθέσιό του επάνω στη μαλακή γόμα της Bridgestone, που τη χρησιμοποίησε και στις κατατακτήριες.
Το ρίσκο απέδωσε, και η ανίσχυρη A18 βρέθηκε στη δεύτερη σειρά της εκκίνησης, πίσω μόνο από τη Ferrari του Michael Schumacher και τη Williams του Jaques Villeneuve.
Την Κυριακή του αγώνα τα μονοθέσια παρατάχθηκαν στο grid, περιμένοντας να σβήσουν τα κόκκινα φώτα. Όταν δόθηκε η εκκίνηση, ο Schumacher διατήρησε την πρώτη θέση, ενώ ο Hill προσπέρασε αμέσως τη Williams του Villeneuve. Ο Καναδός έπεσε πίσω και από τους Irvine, Hakkinen ως αποτέλεσμα της κακής του εκκίνησης.
Ο Michael Schumacher, έχοντας κενό δρόμο μπροστά του και έναν ουραγό του grid πίσω του, θα περίμενε κανείς να εξαφανιστεί στον ορίζοντα. Όμως αυτό όχι μόνο δεν έγινε, αλλά η Ferrari έδειχνε πως αδυνατούσε να απομακρυνθεί από την Arrows-Yamaha.
O Γερμανός είχε πέσει θύμα του έντονου «φουσκαλιάσματος» που παρουσίασαν τα πίσω ελαστικά του, και έτσι στον 11ο γύρο ο Hill βούτηξε στην εσωτερική της πρώτης στροφής παίρνοντας τα ηνία του αγώνα.
Τότε ο Damon άρχισε να γυρνάει στην πίστα 3 με 4 δευτερόλεπτα ταχύτερα από την ταλαιπωρημένη Ferrari του παλιού του αντιπάλου, ο οποίος δεν είχε άλλη επιλογή από το να μπει στα pits για αλλαγή ελαστικών.
Έτσι, ο ρόλος του «κυνηγού» της Arrows άνηκε τώρα στο Villeneuve. Ο Καναδός μείωνε σιγά σιγά το προβάδισμα του παλιού του team mate, μέχρι που μπήκε στα pits στον 24ο γύρο. Ο Hill τον ακολούθησε στο αμέσως επόμενο πέρασμα, δίνοντας την πρώτη θέση στην άλλη Williams, αυτήν του Frentzen.
Ο Γερμανός είχε επιλέξει την πιο σκληρή γόμα της Goodyear, και έτσι δεν αντιμετώπιζε τα προβλήματα των αντιπάλων του. Όμως, μερικούς γύρους αργότερα, αναγκάστηκε να μπει στα pits της Williams για να εγκαταλείψει, μιας και η βαλβίδα ανεφοδιασμού της FW19 αγνοούταν με αποτέλεσμα οι μηχανικοί να μη μπορούν να βάλουν καύσιμα στο μονοθέσιο.
Από εκείνο το σημείο και μετά, ο Hill άρχισε να απομακρύνεται από το Villeneuve. Η απόδοση των ελαστικών της Bridgestone έμεινε σταθερή, ενώ τα Goodyear παρουσίασαν και άλλα προβλήματα.
Στον 48ο γύρο του αγώνα, η Arrows βρισκόταν 25 δευτερόλεπτα μπροστά από τη Williams. O Hill πραγματοποίησε το τελευταίο του pit stop στον 51ο γύρο, με τους αντιπάλους του να τον μιμούνται περίπου στο ίδιο σημείο.
Ο ρυθμός της Arrows έδειχνε ασταμάτητος, και με τρεις γύρους να απομένουν για το πέσιμο της καρό σημαίας, η απόσταση της από τη Williams του Villeneuve ήταν παραπάνω από μισό λεπτό.
Τότε, το κυανόλευκο μονοθέσιο επέστρεψε στις παραδοσιακές αναξιόπιστες ρίζες του, αποτρέποντάς μας από το να γίνουμε μάρτυρες μιας εκ των μεγαλύτερων ανατροπών της τελευταίας εικοσαετίας.
Τα υδραυλικά της Arrows σταδιακά κατέρρεαν, με αποτέλεσμα ο Hill να κολλήσει αρχικά στη δευτέρα, και έπειτα στην τρίτη ταχύτητα.
Το πληγωμένο μονοθέσιο συνέχισε να οδεύει ασθμαίνοντας προς τον τερματισμό, όμως δε μπόρεσε να κρατηθεί μπροστά από τη Williams. Ο Villeneuve πέρασε την Arrows στον τελευταίο γύρο, βγαίνοντας και λίγο στο γρασίδι.
Ο Καναδός πήρε τη νίκη στην Ουγγαρία και ο Hill κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τερματισμό, ενώ το βάθρο συμπλήρωσε ο Herbert με τη Sauber.
Μπορεί η 2η θέση να αποτελεί ονειρικό αποτέλεσμα για μια ομάδα σαν την Arrows, όμως ήταν εμφανές πως τη δεδομένη χρονική στιγμή, η απογοήτευση του Damon για την απώλεια της νίκης επισκίασε τη χαρά του τερματισμού στο βάθρο.
Όπως και να έχει όμως, το κοινό της Formula 1 θα θυμάται πάντα την επίδοση του Βρετανού στο Hungaroring, ανεξάρτητα με το σκαλί του βάθρου στο οποίο στάθηκε τελικά ο Πρωταθλητής του 1996.
