Δεν είναι εύκολο να οδηγεί κανείς τα σύγχρονα μονοθέσια της Formula 1 σύμφωνα με τον Martin Brundle. O Βρετανός έκανε το ντεμπούτο του στην F1 το 1984 και μέχρι το 1996 έτρεξε για πολλές ομάδες, παίρνοντας κάποια βάθρα, τα τελευταία 15 περίπου χρόνια σχολιάζει τους αγώνες στη Βρετανική τηλεόραση και την περασμένη εβδομάδα έκανε σχεδόν 40 γύρους για λογαριασμό της Force India με την VJM08 στο Silverstone.
Είναι λάθος να ειπωθεί πως τα μονοθέσια του 2015 είναι πολύ εύκολα να τα οδηγήσει κανείς. Δεν είναι εύκολα, είναι διαφορετικά. Το κύριο στοιχείο που κάνει τα μονοθέσια δύσκολα στην οδήγηση είναι το ότι υπάρχει πλεόνασμα δύναμης και ροπής σε σχέση με την πρόσφυση. Πρέπει να βρεθείς σιγά-σιγά κοντά στο όριο, που σημαίνει πως πρέπει να θυσιάσεις πρόσφυση και ταχύτητα, πρέπει να υπολογίσεις πόση δύναμη και πρόσφυση υπάρχει, δεν μπορείς απλά να πατήσεις το πόδι στο γκάζι και να αφήσεις τη ροπή να κάνει την υπόλοιπη δουλειά. Πιστεύω πως αυτό είναι πιο δύσκολο.
Ο Brundle σίγουρα βρήκε τα πράγματα δύσκολα στο cockpit της VJM08, αφού έκανε και ένα λάθος στη στροφή Brooklands, είχε επαφή με τον τοίχο και προκάλεσε μικρή ζημιά στο μονοθέσιο. Ο Βρετανός σχολίασε:
Πριν δύο χρόνια κάναμε το “Decades at McLaren” για το Sky Sports F1 και οδήγησα το μονοθέσιο με το οποίο ο Lewis Hamilton πήρε το πρωτάθλημα του 2008, την McLaren MP4-23. Ήταν το καλύτερο μονοθέσιο που οδήγησα στη ζωή μου γιατί απλά κολλούσε στην άσφαλτο. Κάθε οδηγός θέλει το αυτοκίνητο να γίνεται συνεχώς ταχύτερο, σε όλες εκείνες τις ώρες δοκιμών και συζητήσεων ψάχνεις τρόπους να κινηθείς ταχύτερα και όταν έχεις ένα μονοθέσιο σαν της McLaren του 2008, με τόση πρόσφυση αισθάνεσαι τέλεια.
Καταλαβαίνω γιατί στους οδηγούς αρέσει εκείνη η εποχή των μονοθεσίων που απαιτούσαν πολύ περισσότερη σωματική δύναμη για να τα οδηγήσεις. Αλλά βλέπω γιατί υπάρχει η διαφορά ανάμεσα στους οδηγούς και τους teammates τους τώρα, αφού υπάρχει τόση πολλή ταχύτητα που αφήνεις πίσω σου όταν δεν είσαι στο όριο. Το ερώτημα είναι “πόση δύναμη μπορώ να δώσω προτού να είναι υπερβολικά πολλή;”
Έχοντας οδηγήσει την Force India νομίζω πως όσον αφορά το ψυχολογικό κομμάτι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει επειδή πρέπει να κάνει τόσο πολλά πράγματα μέσα στο cockpit.
Είμαι σίγουρος πως μπορεί κανείς να συνηθίσει τα μονοθέσια αρκετά γρήγορα, αλλά για εμένα η δυσκολία ήταν στο να καταλάβω όλα τα συστήματα στο cockpit. Η Force India μου έδωσε πολλές, όχι όμως όλες τις επιλογές στο τιμόνι και μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο ευαίσθητα είναι. Κάθε διαφοροποίηση και κάθε ρύθμιση έκανε μεγάλη διαφορά και με εξέπληξε.
Προσωπικά, φοβόμουν καθώς κάθε οδηγός με τον οποίο μίλησα μου είχε πει να προσέχω με το γκάζι γιατί έχουν επεκτείνει την κίνησή του. Στις εποχές του traction control το πεντάλ του γκαζιού το μονοθέσιο είχε περίπου 25 χιλιοστά κίνησης γιατί το πατούσες όσο πιο γρήγορα γινόταν και άφηνες τα ηλεκτρονικά να κάνουν τη δουλειά. Στα σημερινά μονοθέσια, τα πεντάλ έχουν 60 με 70 χιλιοστά κίνησης στο πεντάλ του γκαζιού για να γίνει λίγο πιο ευαίσθητο και κατευθείαν αυτή η απόσταση κίνησης σου λέει τα προβλήματα με την οδηγησιμότητα του μονοθέσιου.
