Η ιδέα του κλειστού cockpit στη Formula 1, ή γενικότερα η ύπαρξη κάποιου είδους προστατευτικού για τον οδηγό, “γυροφέρνει” στο μυαλό της FIA εδώ και αρκετά χρόνια.
Η Ομοσπονδία, όσο κι αν επιθυμούσε να βάλει μπροστά την εισαγωγή τέτοιου συστήματος στα μονοθέσια, είχε πάντα έναν μικρό δισταγμό στο να κάνει το μεγάλο βήμα. Μέρος αυτού οφείλεται στην αντιμετώπιση του κοινού.
Δεν είναι Formula 1 αυτό. Δεν είναι αισθητικά ωραίο. Οι οδηγοί πρέπει να ρισκάρουν τις ζωές τους και να είναι γενναίοι, ώστε να τους θαυμάζουμε.
Αυτά είναι μερικά από τα κύρια επιχειρήματα κατά του κλειστού cockpit, της Ασπίδας, του Halo ή οτιδήποτε άλλου έχει δοκιμαστεί.
Ας ξεκινήσουμε, επισημαίνοντας το εξής: Κάτω από τα κράνη και τις φόρμες, μέσα στο μονοθέσιο, βρίσκονται άνθρωποι. Δε μπορούμε να ζητήσουμε ή να απαιτήσουμε από κανέναν να διακινδυνέψει τη ζωή του για την ψυχαγωγία μας, μιας και οι εποχές των μονομαχιών στο Κολοσσαίο ανήκουν στο παρελθόν.
Το πόσο διατεθειμένος είναι κάποιος στο να ρισκάρει τη ζωή ή τη σωματική του ακεραιότητα, είναι μια απόφαση που ανήκει αποκλειστικά στον ίδιο.
Συνήθως, ο αντίλογος στο παραπάνω επιχείρημα είναι ο εξής:
Η Formula 1 είναι ένα επικίνδυνο σπορ. Αν δεν ήθελαν να κινδυνέψουν, ας μη γίνονταν οδηγοί αγώνων.
Φυσικά. Η Formula 1 είναι επικίνδυνο σπορ. Όπως ήταν και στην εποχή όπου οι οδηγοί αντί για κράνη φορούσαν δερμάτινα καπέλα, δεν είχαν ζώνες ασφαλείας, κάθονταν επάνω στο ντεπόζιτο καυσίμων και ο άξονας της κίνησης περνούσε ανάμεσα από τα πόδια τους.
Όλες οι προσπάθειες βελτίωσης της ασφάλειας που έχουν γίνει από το 1950 μέχρι και σήμερα, είχαν ως σκοπό να κάνουν ένα άθλημα με αρκετά υψηλό επίπεδο θνησιμότητας, λιγότερο επικίνδυνο.
Τα μονοθέσια του 1950 είχαν ελάχιστη σχέση με αυτά του 1970. Όχι μόνο από θέμα ασφάλειας, αλλά και… εμφάνισης/λειτουργίας. Όπως και αυτά του 1970, δεν έχουν καμία σχέση με τα αντίστοιχα του 2000.
Αυτό το Σπορ, έχει αλλάξει τόσες πολλές φορές ρότα όσον αφορά τα βασικά δομικά στοιχεία των αυτοκινήτων, που είναι λίγο δύσκολο να ισχυριστούμε ότι η προσθήκη ενός μικρού τζαμιού θα είναι αυτό που τελικά αλλοίωσε το DNA του.
Οπότε, η ερώτηση αφορά περισσότερο το τι είναι Formula 1. Τι μπορούμε να αποκαλέσουμε ως μονοθέσιο αυτής της κατηγορίας; Μία σφήνα, με τέσσερις ακάλυπτες ρόδες, μια αεροτομή μπροστά και μία πίσω; Οτιδήποτε δηλαδή ικανοποιεί αυτές τις προϋποθέσεις, είναι μονοθέσιο Formula 1; Τέτοια μορφή δεν έχουν και τα αυτοκίνητα της Formula E, της F2 ή πολλών λοιπών πρωταθλημάτων;
Το άθλημα της Formula 1, λέγεται έτσι επειδή τα αυτοκίνητα που συμμετέχουν είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με μία formula (συνταγή στα Ελληνικά) κανονισμών. Τη Formula με τον κωδικό #1. Δηλαδή, την ανώτερη κατηγορία. Ανώτερη σε όλους τους τομείς. Και μέσα σε αυτούς τους τομείς βρίσκεται η ασφάλεια.
Για να παραμείνει η “Συνταγή #1” στη θέση που υποδηλώνει το όνομά της, θα πρέπει να είναι προσαρμόσιμη και διαρκώς μεταβαλλόμενη.
Η Formula 1 έχει υπάρξει διαρκώς μεταβαλλόμενη κατά μήκος της ιστορίας της, προχωρώντας μπροστά όχι απλά για χάρη της ανούσιας προόδου, αλλά επειδή η τεχνολογία προσέφερε συνεχώς νέες, περισσότερες δυνατότητες βελτίωσης.
Δυνατότητες που δεν υπήρχε λόγος να μείνουν ανεκμετάλλευτες. Από τη στιγμή λοιπόν, που υπάρχει ένας ακόμη τρόπος για να γίνουν τα μονοθέσια πιο ασφαλή, γιατί να μη χρησιμοποιηθεί; Για χάρη της αισθητικής ή της κινδυνολαγνείας που αναφέραμε παραπάνω;
Θυμίζουμε ότι οι φίλοι του αθλήματος, έχουν την τάση να εμμένουν και να θεωρούν “ωραίο” το οικείο. Αυτό δηλαδή, στο οποίο έχουν συνηθίσει.
Αλλαγές που προκάλεσαν οργή σε πολλούς, πλέον περνούν απαρατήρητες. Και αυτές στις οποίες αναφερόμαστε, δεν αφορούν μόνο το πρόσφατο παρελθόν. Οι παρεμβάσεις στα αυτοκίνητα, μικρές κάθε χρόνο και αναγκαίες για χάρη της εξέλιξης, έφτασαν στο να μεταμορφώσουν τη Ferrari του Ascari στη Ferrari του Sebastian Vettel.
Σίγουρα το Σπορ έχει κάνει λάθη και οι αποφάσεις που παίρνονται δεν είναι πάντα οι καλύτερες. Αυτό που πρέπει να κάνουμε όμως, είναι να αποδεχθούμε το γεγονός ότι η Formula 1 δε μπορεί να παραμείνει στάσιμη στις εποχές που αναπολούμε με νοσταλγία, επειδή η στασιμότητα είναι κάτι που δεν τη χαρακτήρισε ποτέ.
Η “Ασπίδα” που δοκίμασε ο Vettel στο Silverstone έχει προβλήματα. Ο Γερμανός δεν έμεινε ευχαριστημένος από την ορατότητα και είπε ότι η καμπυλότητα του τζαμιού του προκαλεί ζαλάδα. Για να προκριθεί μια τέτοια λύση στην υποχρεωτική της υιοθέτηση από όλους, θα πρέπει να περάσει από στάδια εξέλιξης και βελτίωσης μέσα από δοκιμές.
Το προστατευτικό του cockpit είναι κάτι που θα δούμε τα επόμενα χρόνια, είτε το θέλουμε είτε όχι. Το ζητούμενο σε αυτήν την πρώτη φάση όμως, είναι να υλοποιηθούν οι πιο “σοβαρές” και μελετημένες λύσεις, που θα φέρουν τα ανάλογα αποτελέσματα.
Το Σπορ θα έχει λίγες ευκαιρίες στο να κάνει την Ασπίδα να δουλέψει, τόσο λόγω της επερχόμενης κατακραυγής από τους φιλάθλους, όσο και του ότι κάποια ενδεχόμενη αστοχία ή ατύχημα θα τη στείλει στο ράφι για πάντα.
