Μπορεί οι ομάδες να έχουν κάθε ελευθερία να επιλέξουν τι στρατηγική θα ακολουθήσουν σε σχέση με τη διαχείριση των οδηγών τους, όμως το κοινό της Formula 1 δεν σταματά να μπαίνει σε συζητήσεις ως προς το κατά πόσο οι εσωτερικές οδηγίες (team orders) είναι αποδεκτές ή όχι. Πόσο μάλλον όταν στην υπόθεση μπλέκεται ένας από τους οδηγούς με τα μεγαλύτερα fan club παγκοσμίως, ο Kimi Raikkonen. Και ακόμα περισσότερο όταν μετά από μεγάλο διάστημα απουσίας από την κορυφή χάνει μια νίκη από pole position.
Λοιπόν; Διάλεξε τον Vettel για τη νίκη η Ferrari; Έχασε την ευκαιρία ο Raikkonen; Την άρπαξε ο Vettel;
Ξεκινάμε τονίζοντας το γεγονός ότι όλοι γνώριζαν από τα ελεύθερα δοκιμαστικά της Πέμπτης (και υπέθεταν σωστά ακόμα και πιο πριν) ότι η ultra soft γόμα της Pirelli έδειχνε μηδαμινά σημάδια φθοράς μετά από πάρα πολλούς γύρους και η σκληρότερη επιλογή βρισκόταν σε παρόμοια επίπεδα απόδοσης όσον αφορά στην ταχύτητα του ενός γύρου. Με αυτό το σκεπτικό, η κλασική στρατηγική της πρόωρης αλλαγής ελαστικών ώστε να μπει ο οδηγός με φρέσκα και να γράψει γρήγορους γύρους θα είχε νόημα μόνο αν τα παλιά ελαστικά είχαν αρχίσει να δείχνουν σημάδια φθοράς ή αν πραγματικός φόβος από κοντινό αντίπαλο ανάγκαζε σε “αντιγραφή” στρατηγικής.
Φοβήθηκε η Ferrari τον Bottas; Ο Bottas τη στιγμή που μπήκε στα pits βρισκόταν 5sec πίσω από τον Raikkonen και 4sec πίσω από τον Vettel. Η είσοδος του Φιλανδού στα pits ίσως ήταν πηγή ανησυχίας για τη Scuderia, αλλά δείχνει περίεργο με τέτοια διαφορά να μην περιμένει η Ferrari τουλάχιστον ένα γύρο για να δει τα πρώτα δείγματα της νέας γόμας στο μονοθέσιο του Bottas. Υπάρχει το σενάριο ότι απλά ήθελαν να προστατέψουν τους οδηγούς τους για παν ενδεχόμενο και αντέγραψαν αμέσως τη στρατηγική του άμεσου αντιπάλου του, δίνοντας προτεραιότητα στον Raikkonen.
Εδώ όμως έρχεται μια άλλη οπτική. Μπορεί με χρόνους σταθερά κοντά στο 1:17, τα ελαστικά του Kimi να μην είχαν δείξει σημάδια σοβαρής καταπόνησης και η είσοδός του να μην δικαιολογείται από αυτό όταν βρίσκεται στην πρώτη θέση. Πιο πίσω, όμως, ο Ricciardo κινούταν ήδη στα 1:16 μισά και χαμηλά, με τάση για βελτίωση. Η πίστα, σε συνδυασμό με τα ελαστικά, έδειχνε να δίνει καλύτερους χρόνους για όλους πια. Ο Kimi, δηλαδή, δεν έγραφε αργότερους χρόνους από τον εαυτό του, αλλά δεν ήταν στον ρυθμό των υπολοίπων. Αυτό δεν μπορούμε να γνωρίζουμε γιατί συνέβη, αλλά μια υπόθεση μπορεί να σχετίζεται με τη σωστή θερμοκρασία λειτουργίας των ελαστικών. Ο Kimi ανανεώνεται με τη νέα γόμα, ακολουθεί την εξέλιξη της πίστας και δίνει 1:15 χαμηλά και κάνει το ταχύτερό του πέρασμα στον 39ο γύρο, οπότε έμπαινε στα pits ο Vettel.
Η ομάδα, βέβαια, έβλεπε ίσως ότι ο Vettel καθυστερούσε πίσω από τον Kimi και αμέσως μόλις απελευθερωνόταν θα έβγαζε καλύτερους γύρους. Η πληροφορία αυτή είναι κάτι που μπορεί να εκτιμήσει η ομάδα μέσω τηλεμετρίας. Τελικά αυτό ακριβώς συνέβη με το που έμεινε ελεύθερος ο Seb.
Δεν είναι καθόλου απίθανο να είχε αρχικά σχεδιάσει η ομάδα να φέρει αμέσως στον επόμενο γύρο και τον Vettel στα pits. Με τους πρώτους ελεύθερους γύρους, όμως, το σενάριο αυτό δεν είχε πια νόημα, αφού ο Sebastian έκανε όλο και ταχύτερα περάσματα, ενώ ταυτόχρονα ο Kimi με τα νέα ελαστικά έδινε νέα -αποθαρρυντικά- στοιχεία για μια πιθανή στάση του Vettel. Ταυτόχρονα, η “απειλή” Bottas έδειχνε να απομακρύνεται και ο φόβος της Ferrari για γρήγορους γύρους από τη Mercedes αποδείχθηκε αβάσιμος.
Θα πει κάποιος μετά… Για ποιο λόγο τότε μπήκε στα pits ο Vettel αμέσως μετά τον ταχύτερό του γύρο, αφού μπορούσε ίσως να κερδίσει κι άλλο; Αν ο Kimi είχε αρχίσει να κάνει ήδη πιο γρήγορους γύρους από τον Seb, θα θεωρούσαμε πολύ ύποπτη αυτή την κίνηση. Όμως ένα ακριβώς γύρο πριν είχε μπει στα pits ο Ricciardo, οπότε είχε νόημα μια εκ νέου συντηρητική “αντιγραφή” στρατηγικής, αυτή τη φορά για να καλυφθεί η Red Bull.
Καταλήγοντας, σαφής δόλος και σχέδιο για επιλογή νικητή στο πρόσωπο του Vettel από την ομάδα δεν δείχνει να υπάρχει. Το αν “ήξερε” η ομάδα ότι οι υπόλοιποι γύροι του Vettel με την παλιά γόμα θα ήταν τόσο γρήγοροι, θα μείνει αναπάντητο. Ο Vettel δεν έκανε κάτι τρομερό, απλά ακολούθησε την εξέλιξη της πίστας και των ελαστικών, όπως έκανε αντίστοιχα πίσω του ο Ricciardo. O Kimi επιστρέφοντας γύρισε σε αναμενόμενους (τουλάχιστον…) χρόνους και δεν μπορεί να χρεωθεί ότι δεν προσπάθησε, ούτε να φταίει για το ότι η ομάδα τον έβγαλε μέσα στην κίνηση. Αυτό που δείχνει πιο πιθανό είναι ότι η Ferrari προσπάθησε να παίξει συντηρητικά, πολύ γρήγορα, όμως, αποδείχθηκε πως το παράκανε. Έτσι, άφησε τον Vettel παραπάνω στην πίστα, αφού δεν θα μπορούσε να τον βάλει στα pits μόνο και μόνο για να μην νιώσει αδικημένος ο Raikkonen. Σε κάθε περίπτωση, τυχαία ή όχι… το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά βολικό για το Maranello!
