Με την υπόθεση «τίτλος» να έχει τελειώσει για το 2015, λίγα πράγματα ενδιαφέρουν το κοινό της Formula1 πλέον στους εναπομείναντες αγώνες. Ένα προσπέρασμα του Verstappen; Αν θα καταφέρει να δει 10άδα η McLaren; Τα σχόλια των Alonso και Button; Να ’ναι καλά ο Rosberg…

Αν συνέχιζε να κερδίζει ο Lewis, θα εξακολουθούσε η γκρίνια του «βαρετού πρωταθλήματος». Τώρα που κερδίζει ο Rosberg «δεν μας ενδιαφέρει» ή «κερδίζει επειδή ο Lewis δεν πιέζει». Αν και είναι σίγουρα αλήθεια ότι ο Hamilton δεν έχει πλέον το κίνητρο να βάλει τις ρόδες του στη φωτιά για το πρωτάθλημα, είναι αφελές να πιστέψει κανείς ότι ο Βρετανός πάει με μισό γκάζι. Οι διαφορές των δύο πιλότων τελευταία μετρώνται σε χιλιοστά. Και όχι, δεν γίνεται να “χαλαρώσεις” τόσο ώστε να χάσεις οριακά για 0.005sec. Το ρίσκο είναι τεράστιο να πέσεις ακόμα πιο πίσω. Το ποιος είναι μπροστά, όμως, έχει σημασία. Και ειδικά για το μέλλον του Rosberg και το ενδιαφέρον της F1 το 2016.

Η καθολική επικράτηση του Lewis Hamilton επί του Rosberg τα τελευταία δύο χρόνια ήρθε στη χειρότερη στιγμή για την καριέρα του Γερμανού. Μετά από μια -αντικειμενικά- πετυχημένη πορεία δίπλα στον M.Schumacher, σε μια ηλικία που προσφέρει ταυτόχρονα εμπειρία και σωματική ικανότητα σε κορυφαίο επίπεδο και συνδυασμό, το να βρεις μπροστά σου τον Hamilton σε τέτοια φόρμα είναι ό,τι χειρότερο. Και μάλιστα όταν είσαι εγκλωβισμένος σε ένα συμβόλαιο για ακόμα μια χρονιά και με ανύπαρκτες εναλλακτικές για κορυφαίο μονοθέσιο και καθεστώς Νο1 οδηγού σε άλλες ομάδες. Ο Nico έχει μια μόνο επιλογή: να αντιμετωπίσει στα ίσα τον Hamilton και να καταφέρει να τον ταράξει.

Όσο πειστική κι αν ήταν η επικράτηση του Lewis φέτος, δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Κι αυτό γιατί τα λίγα χιλιοστά ή εκατοστά διαφοράς του από τον Rosberg είναι ποσότητα που πολύ εύκολα καλύπτεται από μια αλλαγή στους κανονισμούς, την εξέλιξη του μονοθεσίου, τα χαρακτηριστικά των ελαστικών κτλ. Πρόσφατα κάτι από αυτά άλλαξε και ήρθε ισορροπία μεταξύ των δύο οδηγών (μάλλον ο συνδυασμός της αλλαγής των οδηγιών από την Pirelli για τα ελαστικά και κάποιων τροποποιήσεων στην προετοιμασία των μονοθεσίων από πλευράς Mercedes).

Ο Rosberg αυτή τη στιγμή αγωνίζεται για κάτι πολύ σημαντικό: να δώσει το στίγμα του στον Lewis ότι η παραμικρή αλλαγή μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμα προς όφελός του και να του θυμίσει τις παλιές καλές εποχές που ο ψυχολογικός του πόλεμος σε συνδυασμό με την καλή του επίδοση είχε αποτέλεσμα. Μπορεί να μην καταφέρει ποτέ να είναι πιο γρήγορος οδηγός από τον Βρετανό, όμως στο racing πολλές φορές το σημαντικότερο είναι να είσαι απλά εκεί κοντά ώστε να αλλάξεις την ατζέντα του αντιπάλου. Κι αυτό το μήνυμα είναι ίσως ακόμα πιο σημαντικό να μεταδοθεί προς την ομάδα. Η οποία παρακολουθεί διαρκώς τους οδηγούς της και δεν έχει συναισθηματικό λόγο να στηρίξει τον έναν ή τον άλλον. Ο Nico θέλει οπωσδήποτε να ανακτήσει την εμπιστοσύνη της Mercedes πριν ξεκινήσουν καν οι δοκιμές κι αυτό γιατί είναι κρίσιμο οι μηχανικοί να λάβουν υπόψη τους τις δικές του παρατηρήσεις και προτιμήσεις κατά την εξέλιξη του μονοθεσίου του 2016. Αν ο Lewis κερδίσει αυτό το παιχνίδι, το στοίχημα του 2016 για τον Rosberg έχει σχεδόν χαθεί εξ’αρχής.

Ίσως έπιασε αργά το νόημα, αλλά αυτή τη στιγμή κάνει ακριβώς αυτό που πρέπει. Η κίνησή του στο Spa απέναντι στον Hamilton πέρυσι, όταν και τον έφερε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση μέσα στις τάξεις της ομάδας, έγινε τη σωστή περίοδο, αλλά με άτσαλο τρόπο. Η υποχωρητικότητά του στην πίεση και τα σπρωξίματα του Lewis σε πρόσφατες περιπτώσεις (Suzuka, Austin) ήταν υπερβολική. Η αντίδρασή του στην εκκίνηση του Interlagos, όπου και έσπρωξε έντεχνα τον ομόσταβλό του στην πρώτη στροφή για να του κόψει κάθε όρεξη για προσπέρασμα ήταν αυτή ακριβώς που έπρεπε. Ταυτόχρονα, ο Lewis έδειξε (όπως σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις, με τον Alonso, τον Button, τον Schumacher) ότι δεν είναι ο οδηγός που θα κάνει την νευρική και επικίνδυνη κίνηση όταν ο αντίπαλος τον ζορίσει.

Κι ο Lewis; Μήπως απλά δεν τον ενδιαφέρει; Αν αυτό ισχύει… λάθος του. Γιατί χτίζονται δεδομένα και δεδικασμένα που μπορεί να γυρίσουν μπούμερανγκ. Δυστυχώς η δικαιολογία «πήγαινα χαλαρά γιατί δεν είχα λόγο να πιέσω» δεν καλύπτει κάθε ήττα και οι οδηγοί είναι συνεχώς υποχρεωμένοι να αποδεικνύουν σε τι επίπεδο βρίσκονται.

Τη στιγμή που η Ferrari δείχνει ότι πορεύεται με τον Vettel σαν πρώτο βιολί, η Mercedes θα κληθεί να πάρει δύσκολες αποφάσεις, αν η μάχη αποδειχθεί από νωρίς σφιχτή το 2016. Θα μπορέσει, άραγε, ο Rosberg να προκαλέσει τέτοιο εσωτερικό σεισμό στην ομάδα; Μπορεί και όχι. Αλλά αυτή είναι η μόνη του ευκαιρία.