Ο 4ος αγώνας της χρονιάς μας έχει κάνει να ξεχάσουμε το βαρετό ξεκίνημα του Bahrain, αφού Αυστραλία, Μαλαισία και Κίνα κινήθηκαν σε εντελώς διαφορετικά επίπεδα. Η βροχή για μια ακόμα φορά έφερε τα πάνω κάτω, σε επίπεδο σχεδόν εκνευριστικό για μερικούς.
Πρώτη έκπληξη του σαββατοκύριακου ήταν η απώλεια των πρώτων θέσεων στα επίσημα δοκιμαστικά από τη McLaren, καθώς ο Lewis Hamilton είχε δείξει από τα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά μέχρι και το Q2 των επίσημων ότι έχει την ταχύτητα να πάρει την pole position. Η Red Bull για μια ακόμα φορά έδειξε ότι διαθέτει το καλύτερο μονοθέσια για τα δοκιμαστικά κι άφησε τους υπόλοιπους να ξύνουν τα κεφάλια τους. Κι ο Vettel έκανε ένα ακόμα καταπληκτικό γύρο (ένα μόνο αξιοπρόσεκτο λάθος, στη στροφή 5), παίρνοντας μια ακόμα pole position για την ομάδα. Το ότι δεν είχαμε στεγνό αγώνα, βέβαια, δε μας άφησε να κρίνουμε το κατά πόσο άλλαξε κάτι στο θέμα “συστήματα ελέγχου ύψους πατώματος”, μετά την οδηγία της FIA για απαγόρευσή τους. Καθώς, βέβαια, το κρίσιμο κομμάτι του συστήματος αφορούσε περισσότερο τα δοκιμαστικά, υποπτευόμαστε ότι είτε δεν είχε τέτοιο σύστημα η Red Bull, ή η απώλειά του δεν έφερε σημαντικές απώλειες, όπως είχαμε ξαναγράψει στο F1 GRIP.
Τα ελεύθερα δοκιμαστικά, αλλά και τα επίσημα μέχρι ένα βαθμό αποτέλεσαν ευκαιρία δοκιμής νέων εξαρτημάτων για πολλές ομάδες. Η Renault δοκίμασε το νέο διπλό πάτωμα και την εμπρός αεροτομή, η MercedesGP τη νέα πίσω πτέρυγα που αναμένει να ενσωματώσει τη δικό της σύστημα f-duct, η Ferrari και η Williams νέα καλύμματα κινητήρα με συστήματα παρόμοια του f-duct, αλλά χωρίς εμφανή τρόπο ελέγχου από τον οδηγό. Δεν κατέληξαν όλες οι νέες πατέντες στον αγώνα, αφού δεν κρίθηκαν συμφέρουσες. Η Renault δε χρησιμοποίησε το νέο πάτωμα, ενώ μόνο η μία Mercedes (του Rosberg) χρησιμοποίησε τη νέα πτέρυγα στον αγώνα. Στη MercedesGP, μάλιστα, εμφανίστηκε το περίεργο φαινόμενο να μην γνωρίζει ο Schumacher τί πτέρυγα δοκίμαζε ο team mate του στο Q3 (είχε την ίδια με αυτόν), αφήνοντάς τον περισσότερο προβληματισμένο για την απόδοσή του. Οι νεοεισερχόμενες ομάδες και πάλι ήταν πολύ αργότερες από τον ανταγωνισμό, με τη Lotus να έχει το προβάδισμα ανάμεσά τους.
Κανείς δεν τόλμησε να ξεκινήσει με ενδιάμεσα ελαστικά και η μαλακή γόμα ήταν η επιλογή των ομάδων καθώς τα σύννεφα πλήθαιναν. Ο ενθουσιασμός για την φοβερή εκκίνηση του Alonso δεν κράτησε πολύ, αφού η άκυρη εκκίνησή του ήταν εμφανής ακόμα και με το γυμνό μάτι του Charlie Whiting. Ο Webber πήρε το μάθημά του από την Μαλαισία και αυτή τη φορά βούτηξε πρώτος στην πρώτη στροφή, παίρνοντας την μπουκιά από το στόμα του Vettel. Όσοι αποφάσισαν να αλλάξουν σε ενδιάμεσα ελαστικά νωρίς σίγουρα δεν είχαν νιώσει μεγάλο πρόβλημα με την βρεγμένη άσφαλτο, απλά πίστεψαν ότι βροχή θα ερχόταν συντομότερα απ’ότι ήρθε. Σε κάθε περίπτωση, το ρίσκο ήταν μεγάλο, καθώς δε φαινόταν να δυναμώνει η βροχή και στη χειρότερη περίπτωση θα χρειαζόταν να μείνουν μισό γύρο έξω με ελαστικά για στεγνό. Το να περιμένεις ότι η βροχή θα έρθει αμέσως με το που βγεις από το pitlane είναι κάπως φιλόδοξη εκτίμηση και είναι από τις λίγες φορές που τόσοι οδηγοί και ομάδες ταυτόχρονα κάνουν τέτοιο λάθος. Εκτιμούμε ότι αν δεν υπήρχε το αυτοκίνητο ασφαλείας δεν θα δοκίμαζαν τέτοιο ρίσκο. Ο Michael Schumacher ήταν ο πρώτος που κατάλαβε το λάθος, κοιτώντας τη δική του απόδοση αλλά και τους χρόνους του Rosberg, που ήταν καλύτεροι με τα ελαστικά για στεγνό.
Η φάση μεταξύ Vettel και Hamilton στα pits ήταν το πρώτο αμφισβητούμενο συμβάν του αγώνα. Ο Hamilton σφηνώθηκε στην είσοδο και πέρασε τον Vettel λίγο πριν τα pits. Ο Vettel εμφανώς εκνευρισμένος δεν υπήρχε περίπτωση να μην ανταποδώσει τη χάρη και είχε την ευκαιρία όταν ανέβηκαν τα lollipops οι δύο οδηγοί βρέθηκαν παράλληλα. Ο Γερμανός πήρε όλο το χώρο προς τα δεξιά και δεν άφησε ούτε εκατοστό για τον Hamilton, που βρέθηκε να ξύνει τα καλώδια των Pit boxes όλων των ομάδων. Κατά τη γνώμη μας καλώς δε μοιράστηκε καμία ποινή και τέτοιους μικρούς “τσαμπουκάδες” τους γουστάρουμε κιόλας… Δε θα συμφωνήσουν μαζί μας στη Ferrari, πάντως, όταν αντί για κίτρινο κράνος είδαν γαλάζιο να μπαίνει πρώτο, αφού ο Alonso επανέλαβε την κίνηση του Hamilton πάνω στον Massa. Δε θα υπήρχε πρόβλημα αν δεν ανήκαν στην ίδια ομάδα, αλλά τέτοιες κινήσεις μπορούν να φέρουν πανικό σε ένα πλήρωμα των pits. Δικό τους πρόβλημα, βέβαια, αφού τον θεατή τον νοιάζουν άλλα. Στη scuderia, πάντως, υποβάθμισαν το γεγονός προσπαθώντας να μη γίνει μεγαλύτερο θέμα, τη στιγμή που μαθαίνουμε ότι ο Alonso προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει το “δαχτυλίδι” του Νο1 στο Maranello…
Ο Lewis Hamilton ξανά βρέθηκε σε φάση σκαρφαλώματος στο grid και οι θεατές περίμεναν να δουν αν θα επαναλάβει τα γνωστά του προσπεράσματα. Ο Lewis δεν τους απογοήτευσε κι έφτασε να απειλεί μέχρι και τον Button, αλλά η φθορά των ελαστικών του δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει τη νίκη με αξιώσεις. Ακούγεται πολύ ότι τα ενδιάμεσα ελαστικά φέτος είναι υπερβολικά ευαίσθητα και καταστρέφονται με 3-4 γρήγορους γύρους. Φυσικά ο Hamilton δεν είχε επιλογή να πάει αργά, καθώς έπρεπε να ανέβει όσες θέσεις μπορούσε.
Ο Button, σε αντίστοιχη φάση με την Αυστραλία, κρατώντας άνετα την πρώτη θέση από νωρίς δε χρειάστηκε να πιέσει τα ελαστικά του σε καμία φάση, οπότε προς το τέλος είχε το πλεονέκτημα απέναντι σε οποιονδήποτε. Το λάθος του προς το τέλος κρύωσε τα ελαστικά του και του χάλασε το ρυθμό, αλλά ο Hamilton δεν ήταν σε απόσταση να ρευστοποιήσει το κέρδος. Ακόμα δεν έχουν βρεθεί σε ίδια φάση αγώνα οι δύο οδηγοί της McLaren, πάντως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο o Button καταφέρνει να κερδίζει τον team mate του μέσω στρατηγικής. Σε κάθε περίπτωση και για οποιοδήποτε λόγο έχει συμβάλει σε αυτό, ο Button έχει κάνει ένα ξεκίνημα που διαψεύδει τις αρχικές εκτιμήσεις πως θα τον ισοπεδώσει ο team mate του κι αυτό του δίνει αυτοπεποίθεση για τη συνέχεια. Η δική μας (μου) εκτίμηση είναι πως ο Button τα πάει εξαιρετικά και είναι πολύ γρήγορος για τον υπόλοιπο ανταγωνισμό, αλλά δεν έχει την ταχύτητα που χρειάζεται για να βρεθεί μπροστά από τον Hamilton σε βάθος χρόνου.
Ο Michael Schumacher αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει τη νέα αεροτομή στον αγώνα, αλλά ποτέ δε θα μάθουμε αν η επιλογή αυτή ήταν η καλύτερη, αφού ο αγώνας δεν είχε ομαλή εξέλιξη και σίγουρα το μονοθέσιο κρίνεται αντικειμενικά μόνο σε στεγνό αγώνα. Ο Γερμανός έδωσε μερικές ωραίες μάχες και σε ορισμένες φάσεις έδειξε ότι ακόμα έχει την τέχνη της μονομαχίας μέσα του, ειδικά όταν αποφάσισε να αμυνθεί απέναντι στο Hamilton, όντας 2 δευτερόλεπτα το γύρο πιό αργός. Ο Hamilton ως τώρα δεν έχει βρει σοβαρές αντιστάσεις σε μονομαχίες, έχοντας συνήθως αυτός την πρωτοβουλία των κινήσεων, όμως ο παλιός φάνηκε αλλιώς και σε 1-2 φάσεις θα πρέπει να εξέπληξε τον Hamilton που εμφανώς πίστεψε ότι είχε τελειώσει το προσπέρασμα. Πάντως, μετά το πρώτο λάθος στη στρατηγική, με ένα περίεργο τρόπο κατάφερνε πάντα μετά τα pit stops να βρίσκεται μπροστά από αντιπάλους που τον είχα προσπεράσει πριν, αξιοποιώντας και τα αυτοκίνητα ασφαλείας και το σωστό timing. Ο Schumacher φάνηκε και πάλι να μην έχει εμπιστοσύνη στο μονοθέσιό του, πήγαινε αρκετά μαζεμένα, μακρυά από τα κερμπς και όταν ξεκίνησε η πολλή βροχή του πήρε σχεδόν 2 γύρους για να ισορροπήσει το ρυθμό του ανάμεσα στα άλλα μονοθέσια. Εμείς εκτιμούμε ότι ο σημαντικότερος παράγοντας δυσκολίας για το Γερμανό είναι η αλλαγή στα μονοθέσια και τα ελαστικά στην οποία δεν έχει καταφέρει να προσαρμοστεί, ενώ προσπαθεί να εφαρμόσει το παλιό του οδηγικό στυλ σε εξοπλισμό που δεν τον σηκώνει. Τα πίσω ελαστικά του υποφέρουν και ειδικά στις αργές στροφές χάνει πολύ χρόνο. Οι 3 βδομάδες μέχρι τη Βαρκελώνη δίνουν αρκετό χρόνο για ανάλυση δεδομένων, αλλά όχι για δοκιμές, που απαγορεύονται…
Για εμάς η σημαντικότερη, ίσως, παρουσία ήταν η Renault. Κι αυτό γιατί ερχόμενη από το πουθενά, με διαλυμμένη οργάνωση μετά τα σκάνδαλα και την αποχώρηση Briatore και Symonds, κατάφερε να φτιάξει ένα μονοθέσιο που όχι μόνο ξεκινάει καλά, αλλά φέρνει και βελτιώσεις που δουλεύουν. Τα χρήματα της γαλλικής πετρελαϊκής εταιρίας Total S.A. αλλά, καθώς φαίνεται, η ικανότητα του Eric Boullier να στήνει ομάδες και να διοικεί οδηγούς μάλλον έχουν κάνει τη διαφορά. Όσοι κατηγόρησαν τον Boullier ότι μπήκε στην ομάδα λόγω των καλών του σχέσεων με τον Gerard Lopez της Genii Capital (εταιρία επενδύσεων που έχει αγοράσει τη RenaultF1) μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Ο Boullier άλλωστε έχει ιστορία στο χώρο και με συνεργασίες όπως η DAMS και η Racing Engineering στο Α1GP και τα Nissan World Series δε θεωρείται ακριβώς άσχετος με το χώρο. Kubica και Petrov αποδεικνύονται λίρα εκατό για τους Γάλλους, καθώς ο Πολωνός δεν αφήνει βαθμό στο πάτωμα, ενώ ο Ρώσος ανεβαίνει σταθερά και πλησιάζει τον Kubica σε απόδοση, ενώ ως τώρα έχει υπάρξει εξαιρετικός στις μονομαχίες. Αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις βελτιώσεις που ετοιμάζει η ομάδα για τη Βαρκελώνη…
Απογοήτευση οι νεοεισερχόμενες ομάδες, καθώς η Virgin είναι σα να μην υπάρχει, ενώ η ιστορική Lotus δε φαίνεται να κάνει τρελλά βήματα προόδου. Σίγουρα η πράσινη, βρετανική (ας πούμε…) ομάδα δε βοηθάται κιόλας από τους οδηγούς της, οι οποίοι στις λίγες ευκαιρίες που τους δίνεται η δυνατότητα να απσχολήσουν τους σκηνοθέτες δεν είναι θετικοί πρωταγωνιστές. Η Hispania Racing από την άλλη, μπορεί να καυχιέται ότι είναι μεν αργή αλλά τερματίζει, καθώς Senna και Chandhok είδαν για μια ακόμα φορά καρό σημαία. Όμως ο ανηψιός του Ayrton δεν έχει σίγουρα το πακέτο για να κάνει κάτι πιό ουσιαστικό και οπωσδήποτε το κοινό της F1 περίμενε την παρουσία του με μεγάλο ενδιαφέρον. Η Virgin περιμένει την απελευθέρωση των πτήσεων για να επιστρέψει στην Ευρώπη τα δύο μοναδικά της σασσί που διαθέτουν μεγάλο ρεζερβουάρ, καθώς πίσω στη βάση της έχει μόνο ένα, που είναι παλαιών προδιαγραφών.
Williams και Sauber παραμένουν οι μεγάλες απογοητεύσεις από τις ιστορικές ομάδες και πραγματικά δε βλέπουμε κάτι να αλλάζει. Ο Nico Huelkenberg έχει αφήσει μεγάλες υποσχέσεις με τις εμφανίσεις του σε A1GP και GP2, αλλά ούτε ο ίδιος έχει δείξει κάτι εξαιρετικό ως τώρα, ούτε το μονοθέσιό του φαίνεται ικανό να του δώσει την αυτοπεποίθεση και την ταχύτητα που απαιτείται, όπως πιστοποιεί και η χλιαρή απόδοση του Rubens Barrichello. Στη Sauber, από την άλλη, πολλοί περίμεναν να δουν περισσότερο Kobayashi φέτος, αφού είχε εντυπωσιάσει πέρυσι στο ντεμπούτο του, αλλά επίσης δε διαφαίνεται κάτι καλύτερο, εκτός αν η Ευρώπη μας επιφυλάσσει κάποια ευχάριστη έκπληξη.
Ο Bernie Ecclestone εκτιμά ότι οι ομάδες θα καταφέρουν να επιστρέψουν στη βάση τους για τον επόμενο αγώνα της Βαρκελώνης, παρά τα προβλήματα στις αερομεταφορές από την ηφαιστειακή στάχτη. Προς το παρόν τα 6 jumbo jets που συνήθως χρησιμοποιούνται βρίσκονται καθηλωμένα στο έδαφος, αλλά ευτυχώς το κενό μέχρι το επόμενο Grand Prix είναι μεγάλο. Εμείς περιμένουμε με αγωνία την επιστροφή στο ευρωπαϊκό έδαφος, που, όπως και να το κάνουμε, μας θυμίζει παλιές καλές εποχές και μας κάνει να νιώθουμε πιό κοντά στην F1…
Στις γνωστές… 3 το μεσημέρι, λοιπόν!
